تراکنش محرمانه ارز دیجیتال؛ بهترین فناوری در حفظ حریم خصوصی چیست؟

مفهوم «تراکنش محرمانه ارز دیجیتال» به فناوری خاصی اشاره دارد که هدف آن افزایش حفظ حریم خصوصی با استفاده از صنعت بلاکچین است. بلاک چین به‌عنوان یک نوآوری متشکل از چند واحد وابسته، کاربرد‌های فوق‌العاده‌ای دارد. از جمله کاربردهای این فناوری می‌توان به تأیید مستقل (بدون دخالت شخص ثالث)، عدم تغییر یا حذف داده‌ها، استفاده از رمزنگاری برای ایجاد حساب‌های مالی امن و شفافیت در تراکنش‌ها اشاره کرد. اگرچه خرید بیت کوین از یک صرافی ارز دیجیتال و انتقال آن به هر شخص دیگری در فضای بلاکچین قابل‌پیگیری است، اما پروژه‌هایی مبتنی بر بلاکچین معرفی شده‌اند که امکان ایجاد تراکنش محرمانه ارز دیجیتال را فراهم کرده‌اند. در ادامه به جزئیات بیشتری از این موضوع پرداخته‌ایم.

پادکست تراکنش محرمانه ارز دیجیتال

با استفاده از بلاکچین، هر حساب مالی توسط سرورهای مختلف و توزیع‌شده در سطح جهان، قابل‌ذخیره است. در این مقاله از صرافی ارز دیجیتال او ام پی فینکس توضیح می‌دهیم که این فناوری چگونه در دو حالت عمومی و خصوصی قابل‌ پیاده‌سازی است. در مدل عمومی، هر کسی می‌تواند اطلاعات را بخواند، بنویسد و دنبال کند؛ درحالی‌که در حالت خصوصی فقط کاربران مجاز به داده‌ها دسترسی دارند. در نتیجه بلاکچین‌ها با استفاده از سیستم حفظ حریم خصوصی، تراکنش‌های محرمانه‌ای در قالب ارزهای دیجیتال ارائه می‌دهند.

مطالعه بیشتر: آموزش پیگیری تراکنش ارز دیجیتال، TXID چیست؟

تراکنش محرمانه ارز دیجیتال چیست؟

حفظ حریم خصوصی تراکنش‌ها در فضای بلاکچین به توانایی افراد در مالکیت اطلاعات معاملاتی خود مانند فروش و خرید‌ تتر اشاره دارد. این مفهوم بدان معنا است که هیچ سازمانی از معامله بین طرفین مطلع نخواهد شد. این مسئله از آن‌ جهت حائز اهمیت است که حفظ حریم خصوصی تراکنش‌ها نهادها را از جمع‌آوری اطلاعات تراکنش‌های کاربران و استفاده از آن‌ها برای منافع خود منع می‌کند.

به احتمال زیاد، تصور می‌کنید که آزادی شما توسط شرکت‌ها محدود نمی‌شود و فکر می‌کنید که چگونه یک نهاد خصوصی می‌تواند برخلاف قانون کشور عمل کرده و از اطلاعات کاربران سوءاستفاده کند. اما باید توجه داشته باشیم که همواره شرکت‌های بزرگ راه‌هایی برای عدم رعایت قانون پیدا می‌کنند تا به خواسته خود برسند.

بسیاری از روزنامه‌نگاران و فعالان مشهور در سراسر جهان برای اثبات اینکه حریم خصوصی ما عملا وجود خارجی ندارد، تمام تلاش خود را کرده‌اند. از جاسوسی تحت حمایت دولت‌ها گرفته تا شرکت‌هایی که انواع اطلاعات شخصی و خصوصی را جمع‌آوری می‌کنند. در نتیجه می‌توان گفت تقریبا اغلب شرکت‌های بزرگ حتی برای یک‌بار هم شده از چنین اطلاعاتی سوء‌استفاده کرده‌اند. اما سؤالی که پیش می‌آید این است که آیا هیچ امیدی برای رفع این مشکلات وجود دارد؟

تاریخچه سوءاستفاده از داده‌های کاربران اینترنت

اکثر سازمان‌ها تمام داده‌های معاملاتی کاربران خود را ذخیره می‌کنند و آن‌ها را از طریقی به کاربران ارتباط می‌دهند. به‌عنوان‌مثال، سوپرمارکت‌ها برنامه‌هایی را در قالب وفاداری به مشتریان خود ایجاد می‌کنند که به آنها کمک می‎‌کند افراد را به تراکنش‌هایشان مرتبط کنند. بانک‌ها از هر مبلغی که به حساب مشتریان خود وارد و از آن خارج می‌شود، آگاه هستند. شرکت‌های کارت اعتباری هم که اطلاعات مشابهی را ذخیره می‌کنند و در نهایت، تنها گزینه خرده‌فروشان بزرگی مانند آمازون باقی می‌مانند که به داده‌های تراکنش‌های کاربران خود دسترسی مستقیم دارند.

مطالعه بیشتر: بهترین موارد استفاده رمزارزها؛ معرفی ۱۰ کاربرد ارز دیجیتال در سال ۲۰۲۳!

شبکه جهانی اینترنت امکان جمع‌آوری هر نوع داده‌ای را برای شبکه‌های اجتماعی مختلف از جمله فیس‌بوک، توییتر، اینستاگرام و… فراهم آورده است. ازاین‌رو، بارها گزارش‌هایی مبنی بر سوءاستفاده این پلتفرم‌ها از داده‌های کاربران منتشر شده است. به‌عنوان‌مثال، فیس‌بوک در گزارشی در ۲۷ اوت ۲۰۱۳، اعلام نمود که اطلاعات کاربرانش را به درخواست دولت‌های مختلف، در اختیار آن‌ها قرار داده ‌است. در این گزارش ذکر شده بود که تنها در نیمه نخست همان سال، دولت‌های گوناگون خواستار دستیابی به اطلاعات بیش از ۳۸ هزار کاربر این شبکه اجتماعی شده‌اند که در ۸۰ درصد موارد، درخواست‌ها به نتیجه رسیده‌اند.

دررابطه‌با توییتر نیز اخیرا ایلان ماسک طی یک مصاحبه با فاکس نیوز ادعا کرد که دولت آمریکا در دوره مدیریت قبلی توییتر، به پیام‌های خصوصی کاربران این پلتفرم به طور کامل دسترسی داشته است. با توجه به این موارد می‌توان گفت اگر بستر حفظ حریم خصوصی تراکنش‌ها و اطلاعات در حالت ایده‌آل وجود داشته باشد، مردم می‌توانند نحوه و محل استفاده از داده‌هایشان را با خیال راحت انتخاب کنند.

اهمیت تراکنش محرمانه ارز دیجیتال و حریم خصوصی در معاملات

با وجود اینترنت و فضای مجازی، بیشتر مردم برای سهولت در انجام کارهای خود مانند تجارت، خرید وسایل موردنیاز و… بر این فضا تمرکز می‌کنند. برای مثال با چند کلیک و چند دقیقه وقت‌گذاشتن، می‌توانید غذای موردعلاقه خود را جلوی درب منزل تحویل بگیرید. اما این سهولت و راحتی در رفع نیاز‌های شما، ازدست‌دادن حریم خصوصی را نیز به دنبال دارد. حتی ممکن است مواردی برای استفاده از اطلاعات شخصی شما وجود داشته باشد که شما از آن‌ها بی‌خبر باشید. در ادامه به معرفی چند مورد می‌پردازیم که اهمیت تراکنش محرمانه را بیشتر و بیشتر می‌کند.

عدم شفافیت در تراکنش محرمانه

اگرچه بسیاری از مردم می‌دانند که تراکنش‌های آن‌ها ردیابی می‌شود، اما از نحوه استفاده از آن‌ها مطمئن نیستند. هر کسی می‌تواند حدس بزند که از اطلاعات او برای پروفایل افراد دیگر، برای اهداف بازاریابی و شناسایی او به عنوانی کاربری عادی در فضای اینترنت استفاده شود. همه این حدس‌ها ممکن است درست باشند؛ این بدان دلیل است که ما نمی‌توانیم مطمئن باشیم که در یک شرکت چه می‌گذرد و چگونه از داده‌ها استفاده می‌شود. در واقع، فقدان شفافیت منجر به این می‌شود که بخش بزرگی از مردم از سواستفاده از اطلاعات خود بی‌خبر باشند.

جمع‌آوری و فروش داده‌ها در تراکنش محرمانه

هدف اصلی یک سازمان، استخراج تیپ‌های شخصیتی و علاقه‌ آن‌ها با استفاده از داده‌های مشتریان است. بااین‌حال، برای یک سازمان تقریبا غیرممکن است که تمام داده‌های لازم در رسیدن به این هدف را داشته باشد. بنابراین، اغلب اتفاق می‌افتد که سازمان‌های بزرگ داده‌های کاربران را به یکدیگر می‌فروشند تا جزئیات بیشتری در مورد آن‌ها داشته باشند. در این صورت؛ شرکت‌ها داده‌های خود را غنی می‌کنند و سپس از فروش آن‌ها به عنوان خدمات نیز سود می‌برند. همچنین، تجمیع داده‌ها به شرکت‌های بزرگ اجازه می‌دهد تا الگوریتم‌های مختلفی را اعمال کنند که در ایجاد کاربران فیک بیشتر و بیشتر، آن‌ها را یاری کنند.

آشکار شدن سابقه معاملاتی افراد

در میان تمام داده‌های جمع‌آوری‌شده، سابقه معاملاتی یک شخص برای اکثر شرکت‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است. عادت خرج کردن یک فرد اطلاعات مهمی را در مورد آنچه می‌تواند آن فرد را مورد هدف قرار دهد، ارائه خواهد داد که این امر اطلاعات زیادی را بدون صرف هزینه زیاد در اختیار شرکت‌ها قرار می‌دهد.

بنابراین، از آنجایی موارد فوق تقریبا در زندگی اغلب مردم وجود دارد و هر شخصی به‌نوعی با این فضای اطلاعات و داده‌ها درگیر است، می‌توان گفت که حفظ حریم خصوصی و ایجاد تراکنش محرمانه در دنیای امروزی از اهمیت بالایی برای هر شخصی برخوردار است. اما چه راه‌حل‌هایی برای حفظ حریم خصوصی تراکنش‌ها وجود دارد؟

مزایای تراکنش محرمانه ارز دیجیتال

اگرچه بسیار مهم است که از هر جنبه‌ای حریم خصوصی کاربران حفظ شود، اما در حال حاضر این مهم در دسترس نیست. ازآنجایی‌که حریم خصوصی تراکنش‌ها یکی از مهم‌ترین جنبه‌های زندگی شخصی ماست، در ادامه به معرفی راه‌حلی که در زمینه حفظ حریم خصوصی معاملات و باهدف ایجاد تراکنش محرمانه ارز دیجیتال به وجود آمده است، می‌پردازیم.

هیچ‌کس نمی‌تواند این واقعیت را انکار کند که اینترنت فرصت‌های زیادی را در اختیار خریداران و فروشندگان قرار داده است و آن‌ها موفق شده‌اند که از این طریق کسب‌وکار خود را رونق ببخشند. بنابراین، برای اطمینان از منصفانه بودن این فرصت‌ها و کمک به بقای آن‌ها، نیازمند فناوری خاصی هستیم که امکان وجود قابلیت‌های این فضای اینترنتی را در کنار حفظ حریم خصوصی فراهم آورد.

بلاکچین؛ بهترین راه‌حل در ایجاد تراکنش محرمانه ارز دیجیتال

با وجود اینکه بلاکچین همچنان به زمان نیاز دارد تا بالغ شود و در همه صنعت‌ها کاربرد داشته باشد، بسیاری این فناوری را به‌عنوان راه‌حلی پایدار برای حفظ حریم شخصی معرفی می‌کنند. بلاک‌چین‌های زیادی وجود دارند که دارای ویژگی‌های خاصی هستند تا به طرفین معامله اجازه دهند از حریم خصوصی تراکنش‌های خود محافظت کنند. در ادامه به چند مورد از بلاکچین‌های مناسب در ایجاد تراکنش محرمانه ارز دیجیتال اشاره خواهد شد؛ اما قبل از آن، در این قسمت عملکرد و ماهیت بلاکچین به صورت مختصر شرح داده شده است.

ماهیت بلاک چین در یک نگاه

شاید بدانید که اکثر ارزهای دیجیتال مبتنی بر بلاک چین‌های عمومی فعالیت می‌کنند و تمام تراکنش‌هایی که تابه‌حال در بستر بلاکچین این ارزهای دیجیتال انجام شده‌اند، برای همیشه به‌صورت عمومی قابل مشاهده خواهند ماند و از طریق جستجوگر‌های بلاکچینی قابل ردیابی هستند. در چنین شرایطی، این سؤال به وجود می‌آید که حریم خصوصی در بلاکچین چطور حفظ می‌شود؟

برای درک این موضوع، لازم است بدانید یک بلاک چین چگونه کار می‌کند! برای اینکه بلاکچین‌ها کار کنند و تراکنش‌ها در آن‌ها تایید شوند، تنها چیزی که نیاز دارید عبارتی به نام «کلید خصوصی» است. کلید خصوصی یک کلید دیجیتالی است که برای هر شخص منحصربه‌فرد بوده و به آن شخص اجازه می‌دهد تا در فضای بلاکچین مشارکت داشته باشد. برخلاف بانک‌ها و سایر درگاه‌های پرداخت، بلاک‌چین‌ها به اطلاعات شخصی شما در مورد اینکه هویت شما چیست، اهل کجا هستید و به چه دلیل این مبلغ را جابه‌جا می‌کنید، نیازی ندارند. در عوض فقط به یک کلید خصوصی نیاز است که هویت شما را احراز کرده و تضمین می‌کند که موجودی شما برای این نقل‌وانتقال مالی، کافی است.

مطالعه بیشتر: ادرس کانترکت ارزها در بلاکچین چیست و چه کاربردی دارد؟ + آموزش گام به گام

در نتیجه حتی اگر کسی بخواهد از شما جاسوسی کند؛ باوجوداینکه به همه داده‌های تراکنش‌های شما در فضای یک بلاکچین عمومی دسترسی دارد، هیچ اطلاعاتی درباره اینکه آن تراکنش‌ها متعلق به چه کسی هستند، ندارد. بنابراین می‌توان گفت ویژگی ذاتی فناوری بلاک چین بخشی از حریم خصوصی را به کاربران خود بازگردانده‌ است. اما این میزان از نظر برخی کارشناسان کافی نیست!

در پاسخ به این سؤال که چرا ویژگی ذاتی بلاک چین در حفظ حریم خصوصی به‌اندازه کافی نیست می‌توان گفت از آنجایی که بلاکچین در بستر اینترنت اجرا می‌شود، شخصی که می‌خواهد یک تراکنش در فضای بلاکچین انجام دهد، درخواست خود را باید از طریق اینترنت ارسال کند. با توجه به ماهیت اینترنت، هر یک از این درخواست‌ها دارای داده‌هایی است که به آن درخواست پیوست شده‌اند. این داده‌های مرتبط، اطلاعاتی مربوط به رایانه و مرورگر مورد استفاده، کشور مبدا و… را آشکار می‌کنند.

در نتیجه در این وضعیت با وجود استفاده از بلاکچین برای انجام معاملات، هر کسی که به ابزارهای نظارت بر شبکه اینترنت دسترسی داشته باشد، می‌تواند پیگیری کند که شما از چه صرافی استفاده می‌کنید و به اطلاعات شخصی شما دسترسی داشته باشد. برای رفع این مشکل، برخی بلاکچین‌ها از روش‌های خاصی در انجام تراکنش‌ها استفاده می‌کنند و به معنای واقعی کلمه تراکنش‌ محرمانه ارز دیجیتال رخ می‌دهد. در ادامه به چند مورد از آن‌ها اشاره خواهد شد.

میکسر‌ها و پرایوسی‌کوین‌ها؛ بهترین گزینه برای تراکنش محرمانه ارز دیجیتال

برای داشتن حریم خصوصی واقعی، به بلاکچین‌هایی متمرکز بر ایجاد تراکنش محرمانه نیاز داریم. بلاکچین‌هایی که با استفاده از روش‌های خاص خود در ناشناس ماندن طرفین درگیر در یک تراکنش، به حفظ حریم خصوصی کمک می‌کنند. اساسا، رمزارزهای حفظ حریم خصوصی یا پرایوسی کوین‌ها نوعی ارز دیجیتال هستند که از فناوری‌هایی استفاده می‌کنند تا پیونددادن معامله‌گر یا سرمایه‌گذار را به تراکنش‌های او بسیار دشوار کنند و باعث ناشناس ماندن جزئیات تراکنش مانند مقدار تراکنش و سایر موارد مرتبط شوند.

یک پرایوسی کوین از یک بلاکچین غیرقابل‌ردیابی برخوردار است و از حریم خصوصی و ناشناس بودن کاربران محافظت می‌کند. در واقع، پرایوسی کوین‌ها این اجازه را به کاربر می‌دهند تا بتواند به‌صورت ناشناس به مبادله ارزهای دیجیتال بپردازد؛ زیرا مبدا و مقصد تراکنش‌ها مبهم است. برای آشنایی بیشتر با نحوه عملکرد این نوع رمزارزها توصیه می‌کنیم مقاله معرفی پرایوسی کوین ها را مطالعه بفرمایید. پرایوسی کوین دش (DASH)، بلاکچین مونرو (XMR)، پرایوسی کوین زد کش (ZEC)، رمزارز سکرت (SCRT)، ارز دیجیتال آسیس نتورک (ROSE)، بلاکچین دیکرد (DCR)، پروژه هورایزن (ZEN) و رمزارز کیپ نتورک (KEEP) چند نمونه از این دسته رمزارزهای حفظ حریم خصوصی هستند.

کاربرد میکسر‌ها در ایجاد تراکنش‌ محرمانه ارز دیجیتال

میکسر رمزنگاری شده (Crypto Mixer) سرویسی است که تراکنش‌های بسیاری از کاربران را با هم ترکیب می‌کند تا مبدا و صاحبان وجوه انتقال داده شده را مبهم کند. از آنجایی که بیت‌کوین، اتریوم و بسیاری دیگر از بلاکچین‌های عمومی شفاف هستند، دستیابی به سطحی از حریم خصوصی که تراکنش‌ها به طور کاملاً محرمانه ایجاد شوند، دشوار است. در واقع، میکسرها رمزارزهای سپرده شده توسط بسیاری از کاربران را جمع آوری می‌کنند و به صورتی تقریباً تصادفی با هم ترکیب می‌کنند. سپس مقادیر انتقالی به آدرس‌های جدید تحت کنترل هر کاربر، منهای هزینه خدمات ناچیز، برداشت می‌شود.

به عبارت دیگر، میکسر‌ها برنامه‌هایی هستند که بستری برای ایجاد تراکنش‌های محرمانه در دنیای ارزهای دیجیتال را فراهم می‌آورند. این برنامه‌های رمزنگاری شده برای انجام یک تراکنش به این گونه عمل می‌کنند که قبل از انتقال تراکنش به گیرنده‌های تعیین شده، مقدار مشخصی از انواع ارزهای دیجیتال را در استخرهای خصوصی مختص به خود نگهداری می‌کنند و تراکنش مورد نظر را به همراه چند تراکنش دیگر به استخر واریز می‌کنند، سپس از آن برداشت می‌کنند.

به عنوان مثال، فرض کنید که شخص A برای جابه‌جایی بیت‌کوین‌های خود از یک میکسر استفاده کند. حال یک اکسپلورر بیت‌کوین که تمام معاملات این رمزارز را پیگیری می‌کند، نشان می‌دهد که شخص A بیت‌ کوین را به یک میکسر منتقل کرده و شخص B بیت‌کوین را از یک میکسر دریافت کرده است. به این ترتیب، هیچ کس نمی‌داند چه کسی و برای چه کسی بیت‌کوین فرستاده است. در نتیجه عملاً اطلاعات تراکنش انجام شده نامشخص باقی می‌ماند.

مطالعه بیشتر: الگوریتم اثبات دانش صفر چیست؟ معرفی بهترین ارز دیجیتال Zero Knowledge

اکثر میکسرها با اجازه دادن به کاربران خود برای برنامه‌ریزی برداشت‌هایشان در مقادیر و فواصل زمانی تصادفی، ردیابی وجوه سپرده شده را دشوارتر می‌کنند. برخی دیگر سعی می‌کنند این واقعیت را مبهم سازند که حتی از یک میکسر استفاده شده است. آنها معمولاً این کار را با تغییر کارمزد تراکنش و نوع آدرس برداشت انجام می‌دهند.

معایب تراکنش محرمانه ارز دیجیتال

درحالی‌که بلاکچین‌های حفظ حریم خصوصی به طور هدفمند برای برنامه‌‌های کاربردی طراحی شده‌اند، با مخالفت شدید دولت‌ها و نهادهای نظارتی مواجه‌اند. از‌این‌رو، بسیاری از ویژگی‌های ارزشمند سیستم‌های مجوزدار را صرفا به این دلیل که به طور گسترده و قانونی قابل‌اجرا نیستند، از دست می‌دهند. در نتیجه، این نوع رمزارزها و بلاکچین‌های حفظ حریم خصوصی در موارد استفاده خود محدود می‌شوند و فقط برای انجام وظایف و عملکردهای خاص استفاده می‌شوند.

به‌علاوه، بلاک‌ چین‌های خصوصی در معرض نقض داده‌ها و سایر تهدیدات امنیتی هستند. در صورت وجود مکانیسم اجماع، عموما تعداد محدودی اعتبارسنج برای دستیابی به اجماع به شبکه می‌پیوندند. به همین دلیل، در یک بلاک چین خصوصی ممکن است مفهوم توزیع‌پذیری که از ویژگی‌های حیاتی یک بلاکچین است، به‌درستی پوشش داده نشود.

سوالات پرتکرار درباره تراکنش محرمانه ارز دیجیتال