تاریخچه بیت کوین؛ از سال ۲۰۱۰ تاکنون

در ۳۱ اکتبر ۲۰۰۸ (۱۰ آبان ۱۳۸۷)، «ساتوشی ناکاموتو» وایت‌پیپر بیت‌کوین را منتشر کرد؛ سندی که طرح یک سیستم پولی همتا‌به‌همتا و زیرساخت مالی مبتنی بر رمزنگاری را معرفی می‌کرد. مفاهیمی که آن زمان برای بسیاری ناآشنا بود، اما امروز پس از بیش از ۱۶ سال، رمزارزها به موضوعی بحث‌برانگیز و رایج تبدیل شده‌اند و حتی دولت‌ها به‌دنبال ایجاد ارز دیجیتال بومی خود هستند.

بااین‌حال، تاریخ بیت‌کوین تنها به انتشار همان وایت‌پیپر محدود نمی‌شود. این ارز دیجیتال حاصل دهه‌ها نوآوری در رمزنگاری، اختلاف‌نظر درباره فناوری‌های دیجیتال و تلاش برای مقابله با سلطه متمرکز دولت‌ها بر نظام مالی است. بیت‌کوین با ریشه‌هایی در جنبش سایفرپانک، نتیجه اوج چندین دهه تلاش برای ایجاد ابزاری آزاد و غیرمتمرکز است. در این مقاله از صرافی ارز دیجیتال او ام پی فینکس، کامل‌ترین تاریخچه بیت کوین را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

تاریخچه پیدایش بیت کوین از چه زمانی و چگونه بوده است؟

همه‌جا شنیدیم که تاریخچه بیت کوین، با انتشار وایت این رمزارز توسط ساتوشی ناکاموتو در شب هالووین ۲۰۰۸ آغاز می‌شود؛ در صورتی که تاریخچه‌ای درخشان قبل از پیدایش بیت کوین وجود دارد که اغلب نادیده گرفته می‌شود. دنیای رمزنگاری یا کریپتوگرافی (Cryptography)، طی قرن بیستم شاهد رویدادهای بزرگی بود که در مجموع، زمینه را برای انقلاب‌آفرینی بیت کوین مهیا کرده‌اند. در ادامه نگاهی به وقایعی می‌اندازیم که منجر به پیدایش بیت کوین شدند.

در دهه‌های ۷۰ تا ۹۰ میلادی، مجموعه‌ای از نوآوری‌های مهم زمینه‌ساز پیدایش ارزهای دیجیتال شدند:

رمزنگاری کلید عمومی: «دیفی» و «هلمن» با معرفی رمزنگاری نامتقارن در دهه ۷۰، راه را برای امضاهای دیجیتال—جزئی اساسی در بیت‌کوین—باز کردند.

توابع هش: این توابع برای هر ورودی، خروجی ثابت و منحصربه‌فردی تولید می‌کنند و در مکانیزم‌هایی مثل اثبات کار بیت‌کوین نقش کلیدی دارند.

معاملات تعهدی

در بازارهای صعودی و نزولی ۱۰ برابر بیشتر سود کنید

معامله کنید

الگوریتم RSA: توسط «ریوست»، «شمیر» و «ادلمان» در ۱۹۷۷ طراحی شد و امکان تبادل امن داده‌ها را در سیستم‌های کلید عمومی فراهم کرد.

اثبات دانش صفر: «گلدواسر»، «میکالی» و «رکاف» در دهه ۸۰ روشی ارائه کردند که صحت اطلاعات را بدون افشای جزئیات تأیید می‌کند؛ فناوری‌ای که اکنون اساس بسیاری از رمزارزهای پس از بیت‌کوین است.

دیجی‌کش (eCash): «دیوید چام» در ۱۹۸۹ یکی از نخستین پول‌های دیجیتال رمزنگاری‌شده را معرفی کرد که شبیه مدل ارزهای دیجیتال بانکی و استیبل‌کوین‌ها بود و توسط یک نهاد مرکزی پشتیبانی می‌شد.

ای‌گلد: در ۱۹۹۶ راه‌اندازی شد و پشتوانه آن طلا بود. این ارز برای پرداخت‌های سریع آنلاین استفاده می‌شد اما بعدها با مشکلات قانونی مواجه شد.

هش‌کش (HashCash): «دورک» و «نائور» در ۱۹۹۲ روشی برای مقابله با اسپم و حملات سیبل ارائه کردند که در آن فرستنده باید برای ارسال پیام، یک معمای محاسباتی را حل کند؛ مفهومی که بعدها بخشی از پایه‌های اثبات کار شد.

مطالعه بیشتر: بیت کوین چیست؟ همه چیز درباره انقلاب مالی عصر دیجیتال

سپس «آدام بک» (Adam Back)، فارغ‌التحصیل ۲۶ ساله دانشگاه اکستِر انگلستان سیستم هش کش را به سایفرپانک معرفی کرد. روشی بدون کنترل مرکزی که بر حل معماهای رمزنگاری و عملیات هشینگ تکیه داشت. این سیستم با وجود نوآوری، به‌دلیل تولید بیش‌ازحد توکن‌های اثبات کار، ابرتورم و ضعف در قابلیت انتقال، نتوانست به یک پول دیجیتال موفق تبدیل شود. بااین‌حال، الهام‌بخش پروژه‌های پیشاراه بیت‌کوین بود.

«آدام بَک» سیستم هش‌کش را به سایفرپانک‌ها معرفی کرد؛ روشی بدون کنترل مرکزی که بر حل معماهای رمزنگاری و عملیات هشینگ تکیه داشت. این سیستم با وجود نوآوری، به‌دلیل تولید بیش‌ازحد توکن‌های اثبات کار، ابرتورم و ضعف در قابلیت انتقال، نتوانست به یک پول دیجیتال موفق تبدیل شود. بااین‌حال، الهام‌بخش پروژه‌های پیشاراه بیت‌کوین بود.

بی‌مانی (B-money): «وی دای» در سال ۱۹۹۸ طرح یک سیستم اقتصادی P2P مستقل از دولت را ارائه کرد که امکان ایجاد ارز دیجیتال و قرارداد هوشمند را داشت، اما هرگز عملیاتی نشد.

بیت‌گُلد (Bit Gold): «نیک سابو» که در پی ساخت نظام مالی آزاد بود، در ۱۹۹۴ مفهوم قراردادهای هوشمند را مطرح کرد؛ اما برای تحقق یک سیستم مالی غیرمتمرکز، به ارزی دیجیتال نیاز داشت که در آن زمان وجود نداشت.

سابو در جست‌وجوی این ارز فهمید پول‌هایی مثل شمش طلا که ماهیت کالا دارند، می‌توانند در ذرات کوچک‌تر مفهوم ارز دیجیتال مد نظر در فضای اینترنت را محقق کنند. سابو در آستانه پیاده‌سازی بیت گلد، درست قبل از انتشار وایت پیپر بیت کوین توسط ساتوشی ناکاموتو در سال ۲۰۰۸ بود این پروژه را رها کرد.

هنگامی که مخترع بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو، از طرح خود رونمایی کرد، تنها از سوی جامعه کوچکی از رمزنگاران و برنامه‌نویسان مورد ستایش و انتقاد قرار گرفت. اکثر این افراد در ده‌های هشتاد و نود میلادی، به‌نوعی در پروژه‌های ارز دیجیتال فعالیت داشته بودند. از دیدگاه آن‌ها، بیت کوین جدیدترین پروژه آزمایشی برای ساخت یک سیستم پولی نوین بود که پس از چندین طرح شکست‌خورده معرفی شده است. به هر حال، اثری که امروزه بیت کوین در دنیا گذاشته، تا حد زیادی به‌دلیل حضور و فعالیت دو جامعه مشخص بوده است.

• اکستروپین‌ها (Extropians): در سال ۱۹۸۸، «مکس مور» (Max More) در قامت یک پیشرو، فلسفه اکستروپینیزم را همراه با اصول آن مطرح کرد. محوریت اصلی این فلسفه، یک چهارچوب دائماً در حال تکامل متشکل از ارزش‌ها و استانداردهای مختلف برای بهبود وضعیت بشر است. در این مسیر هم، از ابزارهای مختلفی نظیر فناوری‌های جدید، کرایوژنیک یا سردشناسی (Cryogenics)، هوش مصنوعی، رباتیک، مهندسی ژنتیک، سفر در فضا و . . . استفاده می‌شود. این ایدئولوژی باعث شد جامعه‌ای از دانشمندان و پیشگامان در حوزه‌های مذکور گرد هم آیند و طرح‌های اولیه ارزهای جایگزین، بازارهای پیش‌بینی، سیستم‌های اعتبارسنجی و سایر مواردی که امروز در دنیای رمزارزها می‌بینیم را ارائه دهند. «هال فینی» (Hal Finney) و نیک سابو، جزء اکستروپین‌ها بودند.

• سایفرپانک‌ها (Cypherpunks): سایفرپانک‌ها نیز مشابه با اکستروپین‌ها، با اتحاد خود به‌دنبال ساخت جهانی بهتر با استفاده از فناوری بودند. یکی از زیرمجموعه‌های سایفرپانک، همین آثار حوزه علمی-تخیلی است که ویران‌شهری را در دنیای آینده نشان می‌دهند که در آن، همه مردم در ذره‌بین سیستم‌های نظارتی قرار دارند و اغلب توسط قهرمان داستان که یک هکر است نجات پیدا می‌کنند. افرادی مثل «جان برونر» (John Brunner)، «ویلیام گیبسون» (William Gibson) و «بروس استرلینگ» (Bruce Sterling) هم با انتشار آثار خود، معتقدند پیشرفت و قیام ابرکامپیوترها در دنیا، باعث می‌شود دولت‌ها و سازمان‌ها به حریم خصوصی و اختیار عمل مردم تجاوز کنند.

البته که برخلاف اکستروپین‌ها، سایفرپانک‌ها تمرکز خود را بر مجموعه‌ای مشخص از فناوری‌های مختلف گذاشته‌اند که شامل شبکه‌های ارتباطی رمزنگاری‌شده، پیام‌رسانی به‌صورت ناشناس و پول الکترونیک می‌شود. بسیاری از پروژه‌های ارز دیجیتال در دهه نود و اوایل سال ۲۰۰۰، از طریق جنبش سایفرپانک هدایت و مدیریت شدند و بستر رشد بیت کوین و جایگاه امروزی آن بودند.

انجام اولین تراکنش بیت کوین

بعد از این‌که ساتوشی، پروپوزال هشت‌صفحه‌ای برای یک سیستم پولی دیجیتال جدید را در یک فهرست ایمیل منتشر کرد، جامعه مربوطه شروع به بحث و تبادل نظر در گروهی آنلاین با حضور رمزنگاران، برنامه‌نویسان و کهنه‌کاران پروژه‌های ارز دیجیتال کرد. ساتوشی ناکاموتو، اکثریت کد پایه بیت کوین را قبل از انتشار وایت پیپر آن نوشته، اما این کدها به‌صورت عمومی جهت موشکافی به اشتراک گذاشته شدند.

در روزهای ابتدایی آن زمان، بیت کوین یک نرم‌افزار متن باز (Open Source) بود که توسط گروهی از توسعه‌دهندگان و علاقه‌مندان به این حوزه مدیریت و نگهداری می‌شد. در تاریخ ۸ نوامبر ۲۰۰۸ (۱۸ آبان ۱۳۸۷)، بیت کوین در پلتفرم سورس‌فورج (SourceForge) که ویژه توسعه نرم‌افزارهای اپن سورس بود به ثبت رسید. این اتفاق، باعث شد بیت کوین به یک پروژه تیمی تبدیل شود. در روز ۳ ژانویه ۲۰۰۹ (۱۴ دی ۱۳۸۷) بلوک آغازین، جنسیس یا بلوک صفر (Genesis Block) بیت کوین توسط ساتوشی ناکاموتو و طی ۷ روز استخراج شد.

ساتوشی در اولین تراکنش بیت کوین که مربوط به استخراج بلوک جنسیس می‌شد، یک پیام ویژه هم نوشته بود؛ در این پیام یکی از سرتیترهای روزنامه تایمز همراه با تاریخ استخراج بلوک اول بین کوین قرار داده شده بود. این تیتر به بحران مالی کشورها در آن زمان اشاره داشت. (متن پیام: “The Times 03/Jan/2009 Chancellor on brink of second bailout for banks”)

این پیام به‌نوعی هدف اصلی بیت کوین را نشان می‌داد. دنیا در حال سپری‌کردن بزرگ‌ترین بحران مالی بعد از «رکود بزرگ» در دهه چهل میلادی بود که یک سیستم پولی جدید در این بحبوحه متولد شد. در تاریخ ۱۲ ژانویه ۲۰۰۹ (۲۳ دی ۱۳۸۷)، اولین تراکنش بیت کوین بعد از ساخت بلوک جنسیس انجام شد که در آن، ساتوشی ناکاموتو ۱۰ واحد ارز BTC را برای هال فینی ارسال کرد. این تراکنش درواقع کارآمدی و کاربردپذیری بیت کوین در قالب یک ارز و شبکه همتا به همتا را نشان داد. به‌علاوه، این‌طور که پیدا است هال فینی اولین کسی بوده که پس از راه‌اندازی شبکه بیت کوین، عملیات استخراج این رمزارز را در کنار ساتوشی ناکاموتو انجام داده است.

اولین معامله با بیت کوین و پیتزای معروف

بری اولین بار، تبادل کالا و خدمات از طریق بیت کوین در تاریخ ۲۲ می ۲۰۱۰ (۱ خرداد ۱۳۸۹) صورت گرفت که طی آن «لازلو هانیچ» (Laszlo Haneycz)، برنامه‌نویس اهل فلوریدا، در یک شبکه اجتماعی پیشنهاد داد که ۱۰,۰۰۰ واحد بیت کوین را برای تحویل پیتزا پرداخت خواهد کرد. در آن زمان، تنها چند ماه بود که اولین نرخ تبادل بیت کوین مشخص شده بود و قیمت دو عدد پیتزا از رستوران پاپاجانز (Papa John’s)، ۲۵ دلار می‌شد.

اما با نرخ امروز بیت کوین در سال ۲۰۲۴، لازلو هانیچ برای آن دو پیتزا چیزی حدود ۷۴۰ میلیون دلار هزینه پرداخت کرده بود. با وجود این‌که افراد زیادی این تبادل در تاریخچه بیت کوین را جالب و بامزه می‌بینند، نباید فراموش کرد که شبکه بیت کوین در آن زمان، تا چه اندازه نوپا و نوظهور بوده و چقدر پیشرفت کرده است.

پیدایش اولین استخر استخراج بیت کوین

در روزهای ابتدایی تاریخچه ارز بیت کوین، مردم فقط از طریق فعالیت در شبکه و فرآیند استخراج بیت کوین (Bitcoin Mining) می‌توانستند این رمزارز را داشته باشند. ماینینگ بیت کوین، فرآیندی است که طی آن در شبکه، تراکنش‌‌ها اعتبارسنجی شده و به‌شکل بلوک‌های متصل به‌هم، در دفتر کل توزیع‌ شده این شبکه ثبت و ذخیره می‌شوند. امنیت این اطلاعات با استفاده از تکنیک‌های رمزنگاری برقرار می‌شود و تاریخچه این تراکنش‌ها نیز، بدون هیچ‌گونه قابلیت تغییری تماماً ثبت و قابل ردیابی هستند. شبکه بیت کوین به‌گونه‌ای طراحی شده که ماینرها در ازای فعالیت خود و برقراری عملکرد و امنیت شبکه، پاداش در قالب ارزهای جدید BTC دریافت می‌کنند.

در ابتدای راه‌اندازی شبکه بیت کوین، استخراج این رمزارز با کامپیوترهای خانگی به‌راحتی قابل انجام بود. اما رفته‌رفته کاربران بیشتری به این شبکه اضافه شدند و فرآیند ماینینگ پیچیده و سخت‌تر شد و به سخت‌افزارهای قوی‌تری نیاز داشت. در این‌جا بود که ایده استخر استخراج ارز دیجیتال (Mining Pool) به ذهن توسعه‌دهندگان رسید و «اسلاش پول» (Slush Pool)، در تاریخ ۲۷ نوامبر ۲۰۱۰ (۶ آذر ۱۳۸۹) به‌عنوان اولین استخر استخراج بیت کوین راه‌اندازی شد.

اسلاش پول در واقع بستری را فراهم کرد که ماینرها از سراسر دنیا بتوانند گرد هم آیند و نیروی سخت‌افزار و کامپیوترهای خود را، به‌صورت دسته‌جمعی در شبکه بیت کوین به‌کار گیرند. این یعنی که پاداش‌های استخراج بیتکوین و اعتبارسنجی تراکنش‌ها نیز، بین ماینرهای این استخر تقسیم می‌شد.

مرحله بعد، اولین صرافی بیت کوین

بسیاری از مردم هنگامی که بحث از اولین صرافی بیت کوین می‌شود، خیلی سریع نام مت‌گاکس (Mt. Gox) در ذهنشان می‌آید. اما درواقع مت‌گاکس، نام جدید وب‌سایت «بیت‌کوین مارکت» (bitcoinmarket.com) بود که برای نخستین بار، ایده آن در تالار گفتمان «بیت‌کوین تاک» (Bitcointalk) مطرح شد.

بیت‌کوین تاک قدیمی‌ترین محیط آنلاین برای بحث و گفت‌وگو در مورد بیت کوین بود و ساتوشی ناکاموتو هم، در همین وب‌سایت به پست‌گذاشتن مشغول بود. نکته جالب این‌جا است که پست‌های ساتوشی ناکاموتو، هنوز هم در بیت‌کوین تاک قابل مشاهده هستند. در روز ۱۵ ژانویه ۲۰۱۰ (۲۵ در ۱۳۸۸) بود که کاربری با نام مستعار “dwdollar”، طی پستی از ساخت یک صرافی خبر داد و ۲ ماه بعد، اولین صرافی بیت کوین به‌نام بیت‌کوین مارکت کار خود را آغاز کرد.

پیش از این‌که dwdollar صرافی خود را راه‌ندازی کند، هیچ توافق و دیدگاه مشترکی در مورد ارزش و قیمت بیت کوین بین فعالان این حوزه وجود نداشت. اما با راه‌اندازی صرافی بیت‌کوین مارکت، ارز دیجیتال BTC در سطح ۰.۰۰۳ دلار قیمت‌گذاری شد. در آن زمان، شما می‌توانستید با پرداخت ۱ دلار، ۳۳۳ واحد بیت کوین دریافت کنید. اما امروزه، قیمت هر واحد بیت کوین به نزدیکی ۹۰,۰۰۰ دلار رسیده است.

تبادل و خرید و فروش بیت کوین در این صرافی، از طریق شبکه پرداختی پی‌پل (PayPal) صورت می‌گرفت. اما در سال ۲۰۱۱، تعداد اسکمرها و کلاهبرداران به‌قدری زیاد شد که معامله‌گران تصمیم گرفتند خرید بیت کوین را طور دیگری انجام دهند. طی همین سال‌ها بود که میان تمام صرافی‌های بیت کوین، یکی از آن‌ها به درجه انحصار رسیده بود و بیشتر تراکنش‌های بیت کوین را به خود اختصاص داده بود. اما همین صرافی که نام آن مت‌گاکس بود، طعمه بزرگ‌ترین سرقت بیت کوین در تاریخ شد.

اولین کیف پول بیت کوین چه زمانی ساخته شد؟

کیف پول‌های ارز دیجیتال، طی یک دهه گذشته تحولات زیادی را تجربه کرده‌اند و از نمونه‌های نرم‌افزاری تا سخت‌افزاری گرفته تا ادغام با حوزه دیفای (DeFi) رمزارزها و ذخیره توکن‌های NFT، مسیر پر فراز و نشیب و البته رو به رشدی داشته‌اند.

اولین کیف پول بیت کوین و به‌طور کل ارزهای دیجیتال، بیت کوین کور (Bitcoin Core) نام داشت که بلافاصله بعد از استخراج اولین بیت کوین در اوایل سال ۲۰۰۹ طراحی شد. هدف ساخت این کیف پول هم، طبیعتاً ایجاد محلی برای ذخیره بیت کوین و مدیریت و انجام تراکنش با آن بود.

نیاز برای وجود چنین قابلیت‌هایی بود که منجر به ساخت کیف پول برای بیت کوین شد؛ مهم‌ترین مسئله در مورد استخراج بیت کوین، پاداش دریافتی مربوطه بود که باید در تاریخچه بلوک‌های شبکه ثبت می‌شد و در آخر هم، به کیف پول ماینر مربوطه انتقال پیدا می‌کرد.

در تصویر بالا، آدرس اولین کیف پول بیت کوین کور را می‌بینیم که پاداش استخراج اولین بلوک بیت کوین را دریافت کرده و به احتمال فراوان، متعلق به شخص ساتوشی ناکاموتو است. جالب این‌جا است که در اولین نسخه نرم‌افزار بیت کوین، نوعی باگ وجود داشت که پاداش استخراج دریافتی که در آن زمان ۵۰ واحد BTC بود را، غیرقابل استفاده و ارسال می‌کرد. به هر حال این کیف پول و تراکنش، نخستین نوع در تاریخچه بلاک چین و کیف پول‌های ارز دیجیتال بودند و امروزه، به اجزایی جدانشدنی از یکدیگر تبدیل شده‌اند.

تاسیس بنیاد بیت کوین؛ نقطه عطفی در تاریخچه بیت کوین

بنیاد بیت کوین (Bitcoin Foundation)، یک شرکت غیرانتفاعی یا غیرذینفع (Nonprofit) آمریکایی است. این سازمان در سال ۲۰۱۲ تاسیس شد و هدف اصلی آن استفاده صحیح، محافظت و ترویج بیت کوین به‌عنوان یک پول رمزنگاری‌شده در راستای منفعت سایر کاربران در جهان است.

پلتفرم آنلاین بنیاد بیتکوین در بنیاد لینوکس (Linux Foundation) مدل‌سازی شد و اغلب، از طریق کمپانی‌های سرمایه‌گذار در بیت کوین از لحاظ مالی تامین می‌شود. البته که این سازمان و نحوه مدیریت آن، بارها مورد انتقاد رسانه‌های مختلف قرار گرفته‌اند.

اسناد منتشرشده از بنیاد بیت کوین در زمان آغاز به کار آن در تاریخ ۲۷ سپتامبر ۲۰۱۲ (۶ مهر ۱۳۹۱)، نشان می‌دهد که اعضای اصلی و ابتدایی این سازمان «گوین اندرسن» (Gavin Andresen)، «چارلی شرم» (Charlie Shrem)، مارک کارپلز (Mark Karpeles)، «پیتر ویسنیز» (Peter Vessenes)، «راجر ور» (Roger Ver) و «پاتریک مرک» (Patrick Murck) بوده‌اند.

اما امروزه، اعضای هیئت بنیاد بیت کوین به سه گروه بنیان‌گذاران، صنایع و اشخاص تقسیم شده‌اند. این هیئت مدیره ترکیبی از اعضای انتخاب‌شده از گروه‌های مذکور است و در این بین گوین اندرسن، به‌عنوان مدیر ارشد علمی بنیاد انتخاب شده است.

تاریخچه قیمت بیت کوین بعد از هاوینگ

در هر هاوینگ بیت کوین، پاداش استخراج این رمزارز برای ماینرها نصف می‌شود. این مکانیزم به‌منظور کنترل میزان عرضه بیت کوین‌های جدید در شبکه و اطمینان از حفظ سطح کمیابی این دارایی طراحی شده است. بیت کوین دارای عرضه کل ۲۱ میلیون واحدی است که یعنی تعداد کل بیت کوین‌های دنیا هیچ‌وقت از ۲۱ میلیون واحد فراتر نخواهد رفت. این سطح از کمیابی هم، رابطه مستقیم با حفظ و رشد ارزش بیت کوین دارد.

هاوینگ‌های بیت کوین بر اساس استخراج تعداد مشخصی از بلوک‌های این بلاک چین و تقریباً هر چهار سال اجرا می‌شوند. بیت کوین تا کنون چهار رویداد هاوینگ در سال‌های ۲۰۱۲، ۲۰۱۶، ۲۰۲۱ و ۲۰۲۴ داشته است. در تصویر زیر، عملکرد قیمت بیت کوین بعد از هر هاوینگ نشان داده شده است.

رویدادهای هاوینگ بیت کوین، تا به امروز در قالب نوعی عامل محرک برای رشد قیمت این رمزارز عمل کرده‌اند که البته، هدف از طراحی چنین مکانیزمی افزایش قیمت نبوده است. سرمایه‌گذاران هم از این موضوع خبر دارند و همین مسئله منجر به خرید بیشتر بیت کوین و متعاقباً رشد قیمت آن می‌شود. قیمت ارز BTC در مقایسه با هر هاوینگ قبلی، کمتر بوده و پس از پاندمی کرونا، سرمایه‌گذاری در این دارایی بیشتر از همیشه صورت گرفته است.

معمولاً بعد از اجرای هر هاوینگ، بیت کوین در یک بازه تقریباً ۶ ماهه وارد دوره‌ای از اصلاح و تثبیت قیمت می‌شود و سپس شروع به رشد می‌کند. بخش بزرگی از این مسئله، به عملکرد ماینرهای شبکه بر می‌گردد؛ نصف‌شدن پاداش‌های استخراج بیت کوین، رابطه مستقیم با میزان کسب درآمد ماینرها دارد.

از طرفی دیگر، با پیشرفت مداوم سخت‌افزارهای ماینینگ و پیدایش رقبای قوی‌تر اعم از کمپانی‌ها و ماینرهای شخصی، پس از هر رویداد هاوینگ، ماینرهای ضعیف‌تر قادر به ادامه فعالیت و پوشش هزینه‌های مربوطه نبوده و در نهایت از شبکه بیت کوین خارج می‌شوند.

بعضی دیگر از ماینرها نیز بعد از تنظیم مجدد پاداش‌ها، مجبور به فروش دارایی‌های خود برای بقا در این صنعت می‌شوند و علت کاهش قیمت در ماه‌های ابتدایی بعد از هاوینگ همین موارد هستند. اما بعد از این دوره و همزمان با ورود سرمایه‌گذاران به بازار بیت کوین، قیمت شروع به رشد می‌کند و عموماً این روند تا تشکیل یک سقف تاریخی جدید ادامه پیدا می‌کند. در این مرحله، میزان عرضه بیت کوین نصف شده، اما تقاضا برای آن در سطوح قبلی باقی مانده و رو به افزایش است که نتیجه‌ای جز رشد قیمت در پی ندارد.

مروری بر تاریخچه بیت کوین در ایران

ارز دیجیتال بیت کوین، ابتدا در سال ۱۳۹۲ مورد توجه ایرانیان قرار گرفت که در برحه‌ای همزمان با تشدید تحریم‌های اقتصادی بین‌المللی علیه کشور بود. در آن سال، افرادی که آگاهی بیشتری در مورد این فناوری داشتند، شروع به استخراج بیت کوین کردند.

سال ۱۳۹۵ بود که بانک مرکزی ایران، رسماً اعلام کرد بانک‌ها و موسسات مالی اجازه فعالیت در بازار ارزهای دیجیتال را ندارند و علت این موضوع هم، پیش‌گیری از فعالیت‌هایی نظیر پول‌شویی و نگرانی در مورد ثبات اقتصادی کشور بود. اما علی‌رغم وضع این قانون، دولت در سال ۱۳۹۷ استخراج ارزهای دیجیتال را به‌ رسمیت شناخت و افراد و سازمان‌ها برای انجام این فعالیت‌ها، باید مجوز دریافت می‌کردند.

ساتوشی و انتشار اولین وایت پیپر بیت کوین

ساتوشی ناکاموتو، خالق مرموز بیت کوین که تا به امروز هویت او ناشناس باقی مانده، در تاریخ ۳۱ اکتبر ۲۰۰۸ (۱۰ آبان ۱۳۸۷) وایت پیپر بیت کوین را منتشر کرد که در آن این رمزارز و کاربردهای آن معرفی شدند. طراحی بیت کوین به‌گونه‌ای است که تنها ۲۱ میلیون واحد از آن قابل استخراج و عرضه در بازارها است.

آپدیت تاریخی سگویت بیت کوین

آپدیت سگویت بیت کوین (Bitcoin SegWit)، یکی از بزرگ‌ترین پیشرفت‌ها در تاریخچه بیت کوین به‌شمار می‌آید که در آگوست سال ۲۰۱۷ (شهریور ۱۳۹۶) در پروتکل شبکه پیاده‌سازی شد. هدف اصلی از این ارتقا، ارتقای میزان مقیاس‌پذیری شبکه و بهبود فرآیند پردازش تراکنش‌ها بود. سگویت بخش امضای تراکنش‌ها را از داده‌های اصلی هر بلوک جدا کرده و با این کار، فضایی مازاد برای ذخیره تراکنش‌های بیشتری به‌وجود می‌آورد. با این کار، نیازی به تغییر حجم هر بلوک هم نیست.

شاید پاسخ سوال خود درباره تاریخچه بیت کوین را این‌جا پیدا کنید