رمز ارز چیست؟ بهترین راهنمای رمز ارز و آموزش ارز دیجیتال

همه مردم دنیا، رمز ارزها به‌ویژه بیت کوین (Bitcoin / BTC) را به رشدهای نجومی قیمت و نوسانات پی‌درپی آن‌ها می‌شناسند. نخستین تجربه هر فرد در خرید ارز دیجیتال همیشه فوق‌العاده و هیجان‌انگیز بوده است. این صنعت که نو‌ظهور، ناشناخته و به‌سرعت در حال پیشرفت است، مسیرهای شغلی و کسب درآمد زیادی را به مردم دنیا معرفی کرده و با زیرمجموعه‌های فراوان خود، یک اکوسیستم پررونق و یک نظام اقتصادی منحصربه‌فرد را به‌وجود آورده است.

اکنون سرمایه‌گذاران و حتی مردم عادی نیز برایشان سوال است که رمزارز چیست و چه انواع و کاربردهایی دارد؟ احتمالاً شما نیز تاکنون در مورد این صنعت چیزهای زیادی به گوشتان خورده است؛ اما چنانچه به‌طور جدی تصمیم خود را برای ورود به این بازار گرفته‌اید، حتماً باید زمانی کافی را برای تحقیق و افزایش آگاهی در مورد رمزارزها صرف کنید. به این ترتیب، اگر قصد خرید اتریوم (Ethereum / ETH) یا بیت کوین و یا هر رمز ارز دیگری را دارید، پیشنهاد می‌شود این مقاله را به‌طور کامل مطالعه کنید.

پادکست رمز ارز چیست؟

در این مقاله از بلاگ صرافی ارز دیجیتال او ام پی فینکس، کامل‌ترین آموزش رمز ارزها را ارائه کرده‌ایم:

رمز ارز چیست؟

در پاسخ به این سوال که رمز ارز چیست، ابتدا بهتر است بدانید که رمزارز (Cryptocurrency)، ارز دیجیتال یا کریپتوکارنسی همگی به یک معنی هستند و در بیان ساده می‌توان این فناوری را نوعی پول دیجیتال در نظر گرفت. رمز ارزها هیچ سکه یا اسکناس فیزیکی در بازارها ندارند. این نوع از پولِ تماماً الکترونیک، امنیت خود را از طریق رمزنگاری (Cryptography) تامین می‌کند و به همین دلیل، جعل یا دوباره خرج کردن (Double-Spending) آن تقریباً غیرممکن است.

یکی از بارزترین ویژگی‌های رمز ارزها عدم تولید و صدور آن‌ها توسط یک نهاد متمرکز است که عملاً آن‌ها را از سلطه و کنترل توسط دولت‌ها خارج کرده است. با استفاده از رمز ارزها می‌توان پرداخت و انتقال پول را از طریق اینترنت بدون نیاز به هیچ‌گونه واسطه شخص ثالث انجام داد. عبارت «کریپتو» (Crypto) در دنیای رمزارزها به الگوریتم‌های رمزگذاری و تکنیک‌های رمزنگاری مختلف اشاره دارد که از طریق آن‌ها مواردی چون رمزنگاری منحنی بیضوی (Elliptic Curve Cryptography)، جفت‌کلیدهای خصوصی و عمومی (Private & Public Keys) و توابع هَش (Hash) به‌صورت امن اجرا و ذخیره می‌شوند.

تابع هش و هشینگ چیست؟

رمزارزها را می‌توان استخراج (Mine) کرد، از صرافی‌های ارز دیجیتال خرید یا بابت انجام فعالیت در یک شبکه بلاک چین (Blockchain) به‌عنوان پاداش دریافت کرد. در حال حاضر، همه وب‌سایت‌های فروشگاهی از پرداخت‌های رمزارز پشتیبانی نمی‌کنند و هنوز استفاده از ارزهای دیجیتال در حوزه خرده‌فروشی کاملاً رایج نشده؛ اما با این حال، رشد روزافزون صنعت رمزارزها، این دسته از دارایی‌ها را به ابزارهای معاملاتی و سرمایه‌گذاری محبوبی تبدیل کرده است.

همچنین، در تعریف این‌که رمز ارز چیست می‌توان گفت که این فناوری یک سیستم پرداخت پول دیجیتال بدون دخالت بانک‌ها جهت تایید تراکنش‌ها است. به این سیستم، همتابه‌همتا (Peer-to-Peer / P2P) گفته می‌شود که یعنی هر شخصی در هر نقطه از دنیا می‌تواند به دیگران پول ارسال کند. زمانی که شما اقدام به انتقال رمز ارز می‌کنید، تراکنش شما در یک دفترکل عمومی ثبت شده و موجودی رمز ارز شما در یک کیف پول دیجیتال ذخیره می‌شود.

رمز ارزها در واقع در شبکه‌های غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاک چین اجرا شده و بلاک چین همان دفترکل عمومی، توزیع‌شده بین تعداد زیادی کامپیوتر است. همان‌طور که از نامش پیدا است، بلاک چین اساساً مجموعه‌ای آنلاین از بلاک‌های (Block) متصل به‌هم بوده که در هر یک از بلاک‌ها اطلاعاتی نظیر تراکنش‌ها و جزئیات آن‌ها ذخیره شده است. برای درک بهتر و تمایز این فناوری‌ها، می‌توانید بلاک چین را یک سیستم عامل ویندوز (Windows) و رمز ارزها را نرم‌افزارهای نصب‌شده روی آن در نظر بگیرید.

فناوری بلاکچین چیست و چگونه کار می‌کند؟

نخستین رمز ارز دنیا بیت کوین است که در سال ۲۰۰۹ تحت بلاک چین اختصاصی خود آغاز به کار کرد و تا به امروز، بهترین رمز ارز جهان باقی مانده است. بخش بزرگی از محبوبیت روزافزون رمزارزها سودآوری زیاد این دارایی‌ها است که به معنای واقعی، بسیاری از افراد را یک‌شبه پولدار کرده است. از زمان ظهور بیت کوین تاکنون، رمز ارزهای متعددی با کاربردهای گسترده تحت فناوری بلاک چین با مفاهیم بسیار گوناگون ‌به‌وجود آمده‌اند و انتظار می‌رود این مسیر همچنان در آینده ادامه داشته باشد.

کاربرد رمز ارز چیست؟

همان‌طور که گفته شد، رمز ارز را در قالب «نمودی از ارزش دیجیتال» می‌توان به‌صورت الکترونیک ذخیره، انتقال و معامله کرد. البته، اکثر کشورهای دنیا از رمز ارز مانند ارزهای سنتی (فیات / Fiat) استفاده نمی‌کنند. اما رمز ارزها علاوه‌براینکه به‌عنوان یک ابزار برای تبادل و منبع ذخیره ارزش کاربرد دارند، محصولاتی مالی در بازارها محسوب می‌شوند.

رمز ارزها به‌دلیل استفاده از فناوری بلاک چین در زیرساخت خود، صرفاً برای انجام تراکنش‌های مالی استفاده نمی‌شوند. این دارایی‌های پرطرفدار، گستره کاربردهای خود را توسعه داده و هر روزه اپلیکیشن‌ها و کاربردهای جدیدی در صنعت خود معرفی می‌کنند.

مشاهده قیمت لحظه ای بیت کوین، فروش و خرید بیت کوین

گزارشات اخیر نشان می‌دهند علاوه‌بر کشورهایی که شاهد عدم ثبات سیاسی و ابرتورم (Hyperinflation) هستند، کشورهای کم‌جمعیت و با دسترسی محدود به خدمات بانکی نیز به‌سرعت در حال روی‌آوردن به بیت کوین و دیگر رمز ارزها هستند. با این‌که بسیاری از مناطق مذکور همچنان فعالیت‌های خود را با پول نقد انجام می‌دهند و مردم آن‌ها توانایی ایجاد حساب بانکی و استفاده از خدمات مربوطه را ندارند، شمار افرادی که به گوشی‌های هوشمند دسترسی پیدا کرده و یا رمزارز خریداری کرده‌اند به‌سرعت در حال افزایش است.

از این رو، می‌توان گفت که استفاده از کیف پول ارز دیجیتال و انتقال رمز ارز بدون نیاز به بانک‌های سنتی، روشی مطمئن برای افرادی است که حساب بانکی نداشته و تمایل به حضور در بازارها و انجام امور مالی دارند.

درست است که بیت کوین انقلاب و ظهور رمز ارزها را رقم زده است، اما این اتریوم بود که ارزهای دیجیتال را به یک صنعت واقعی تبدیل کرد. به‌دلیل وجود شبکه اتریوم که به یک «کامپیوتر جهانی» نیز معروف است، اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (DApps)، قراردادهای هوشمند (Smart Contract) و توکن‌های ERC-20 این شبکه به دنیا معرفی شدند و اکنون، بلاک چین اتریوم برترین پلتفرم کامپیوتری غیرمتمرکز دنیا دانسته می‌شود.

آشنایی با قرارداد هوشمند اتریوم

استاندارد ERC-20 و توکن‌های هوشمند، بنیاد فنی دارایی‌های مبتنی بر بلاک چین اتریوم را تشکیل می‌دهند که از بین آن‌ها می‌توان به توکن‌های کاربردی (Utility Tokens) جهت استفاده از خدمات اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز و اکوسیستم رمز ارزهای مختلف، بازی‌های آنلاین گوناگون و توکن‌های بهادار (Security Tokens) اشاره کرد که سهام کمپانی‌ها را در قالب ارز دیجیتال به سرمایه‌گذاران ارائه می‌دهند.

دیجیتالی‌شدن دارایی‌ها می‌تواند به آن دسته از سرمایه‌گذارانی که تاکنون موفق به سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی نشده‌اند، کمک کند تا بتوانند در این زمینه به فعالیت بپردازند.

در حالی که موسسات مالی سنتی اغلب برای سرمایه‌گذاری حداقل‌هایی را ایجاد می‌کنند که باعث می‌شود مشتریان با سرمایه کم نتوانند اقدام به سرمایه‌گذاری کنند، توکنیزه کردن (Tokenization) دارایی‌های فیزیکی و دیجیتال و تقسیم‌بندی هر دارایی به بخش‌های بسیار کوچک، این شرایط را برای افراد با سرمایه کم فراهم کرده است. با تقسیم‌بندی دارایی‌ها به بخش‌های کوچک‌تر، طرفین معاملات به اندازه سهم و سرمایه خود، هر چقدر هم کم، می‌توانند سرمایه‌گذاری خود را آغاز و اقدام به کسب درآمد کنند.

از دیگر کاربردهای رمز ارزها می‌توان به پرداخت هزینه‌ها و عوارض بین شهری، پارکینگ‌ها و شارژ ماشین تنها با استفاده از تلفن همراه اشاره کرد. قدرت و گستره عملکرد فناوری بلاک چین در ایجاد دموکراسی در استفاده از فناوری‌ها و سرمایه‌گذاری‌ها خلاصه می‌شود. به مرور زمان، این تصمیم نهادهای نظارتی جهانی و کارشناسان صنعتی است که سطح کاربرد رمز ارزها و پذیرش آن‌ها در زندگی روزمره را مشخص می‌کنند.

انواع رمز ارز در دنیای ارزهای دیجیتال

اکثر رمز ارزها طوری طراحی و اجرا شده تا روند فعالیت‌ها در شبکه بلاک چین خود را تسهیل کنند. بر اساس آمار وب‌سایت کوین‌مارکت‌کپ (CoinMarketCap)، تا به امروز نزدیک به ۲۳,۰۰۰ پروژه ارز دیجیتال به این صنعت وارد شده‌اند. این در حالی است که نخستین رمزارزهای جایگزین بیت کوین که بعدها عنوان آلت کوین (Altcoin) را به خود اختصاص دادند، تا سال ۲۰۱۱ ساخته نشده بودند.

لایت کوین (Litecoin / LTC) و نِیم کوین (Namecoin / NMC) از اولین آلت کوین‌هایی بودند که پس از بیت کوین شروع به کار کردند؛ اما با ورود اتریوم به این صنعت بود که شاهد افزایش محبوبیت آلت کوین‌ها بودیم. به‌طور کل، به هر رمزارزی غیر از بیت کوین، آلت کوین گفته می‌شود.

برخی ارزهای دیجیتال نظیر بیت کوین به‌عنوان ابزاری برای سرمایه‌گذاری و یک منبع ذخیره ارزش مورد استفاده قرار می‌گیرند و برخی دیگر مانند اتریوم، اصطلاحاً معامله‌ای (Transactional) هستند؛ توسعه‌دهندگان در این نوع از شبکه‌های بلاک چین قادرند ابزارهای معاملاتی، خدمات و جوامع گوناگونی را طراحی و اجرا کنند.

به‌علاوه، بین عبارات کوین (Coin) و توکن (Token) یک اختلاف مشخص وجود دارد. بیت کوین و آلت کوین‌هایی مانند اتریوم که بلاک چین بومی و اصلی خود را دارند، کوین محسوب می‌شوند؛ اما توکن به دارایی‌های دیجیتالی گفته می‌شود که در یک شبکه بلاک چین دیگر پیاده، اجرا و ذخیره شده و بلاک چین مختص خود را ندارند. توکن‌ها عموماً نشان‌گر یک دارایی هستند یا با استفاده از آن‌ها می‌توان از خدماتی مشخص بهره برد و یا به یک اپلیکیشن دسترسی پیدا کرد.

در ادامه سعی کردیم دسته‌بندی واضحی از انواع رمز ارز ارائه دهیم:

آلت کوین (Altcoin) یکی از انواع رمز ارز

همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، تعریف آلت کوین با گذر زمان دست‌خوش تغییرات شد و با پیدایش رمزارزهای بیشتر، اکنون به هر ارز دیجیتالی به‌جز بیت کوین آلت کوین گفته می‌شود. امروزه کوین‌ها و توکن‌های زیادی با کاربردهای مختلف به‌وجود آمده که پا را فراتر از صرفاً یک ابزار برای انجام تبادلات و معاملات گذاشته‌اند و اکثر این رمز ارزها لزوماً رقیب بیت کوین محسوب نمی‌شوند.

در حال حاضر، برترین آلت کوین بازار اتریوم است و پس از آن، می‌توان به سولانا (Solana / SOL) و کاردانو (Cardano / ADA) اشاره کرد. این دو بلاک چین از رقبای اصلی اتریوم به‌شمار می‌آیند. آلت کوین‌ها ممکن است اهدافی به‌جز منحصراً یک ارز دیجیتال را دنبال کنند. در حالی که هدف اصلی بیت کوین استفاده به‌عنوان یک ارز یا پول غیرمتمرکز است، اتریوم یک شبکه کامپیوتری عظیم ساخته است که ساخت اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز و اجرای قراردادهای هوشمند را برای کاربران خود فراهم می‌کند.

به کدام رمز ارزها استیبل کوین (Stablecoin) می گویند؟

استیبل کوین به رمز ارزی گفته می‌شود که ارزش یا قیمت آن همیشه ثابت باقی می‌ماند. برای مثال، یک استیبل کوین که با دلار آمریکا پِگ (Peg) یا پیوند می‌خورد، در صورت عملکرد سالم پروژه، قیمت هر واحد آن همیشه برابر با ۱ دلار آمریکا خواهد بود.

استیبل کوین‌هایی که به ارزهای فیات (دلار، یورو و…) پگ می‌شوند، عموماً از سوی یک کمپانی صادر شده و به ازای هر واحد موجود از آن استیبل کوین، ذخایر و وثیقه در قالب دارایی‌های فیزیکی طبق ارز بومی کشور مربوطه دارند. به این‌گونه رمز ارزها استیبل کوین با پشتوانه یا وثیقه ارز فیات گفته می‌شود. استیبل کوین‌های الگوریتمی (Algorithmic) نیز نوعی دارایی هستند که از طریق یک رمز ارز دیگر و به‌صورت خودکار با افزایش یا کاهش عرضه در گردش استیبل کوین مربوطه، ثبات قیمتی آن‌ها کنترل و مدیریت می‌شود.

در حال حاضر، تتر (Tether / USDT) بزرگترین استیبل کوین دنیا است و بسیاری از رمز ارزها با استفاده از تتر در بازارها معامله می‌شوند. استیبل کوین‌ها با هدف ارائه ثبات و شفافیت در سرمایه و کاهش کارمزد معاملات مورد استفاده تریدرها قرار می‌گیرند. تتر و دیگر استیبل کوین‌ها ابزاری برای سرمایه‌گذاری و کسب سود نیستند و در اصل، برای پوشش در برابر نوسانات شدید بازار ارزهای دیجیتال استفاده می‌شوند.

مشاهده قیمت لحظه ای تتر، فروش و خرید تتر

آیا میم کوین (Memecoin) رمز ارز است؟

میم کوین‌ها یکی دیگر از انواع رمز ارزها است که به کمدین‌های دنیای کریپتو معروف هستند. این رمز ارزها از طریق پست‌های طنز یا میم‌ها در شبکه‌های اجتماعی به‌وجود آمده و به محبوبیت زیادی دست یافته‌اند. نخستین میم کوین بازار رمز ارزها دوج کوین (Dogecoin / DOGE) است که نام آن از یک سگ با نژاد شیبا اینو به‌نام دوج (Doge) گرفته شد که یک میم معروف در شبکه‌های اجتماعی بود.

اما طولی نکشید که یک جوک در شبکه‌های اجتماعی، یک جامعه عظیم از سرمایه‌گذاران را تشکیل داد و دوج کوین به‌عنوان یک دارایی رسمی در بازار کریپتو شناخته شد. امروزه بیش از ۲۰۰ میم کوین در بازار فعالیت دارند. سرمایه‌گذاران در رابطه با میم کوین ها باید نهایت احتیاط را به خرج دهند، چرا که ارزش میم کوین‌ها علاوه‌بر صعودهای نجومی، سقوط‌های سنگین را نیز تجربه می‌کنند و عملکرد قیمت آن‌ها تا حد زیادی به هیجانات در شبکه‌های اجتماعی وابسته است.

پرایوسی کوین (Privacy Coin)؛ رمز ارزهایی متمرکز بر حریم خصوص

برخی رمز ارزها با تمرکز بر حریم خصوصی طراحی شده‌اند. در تراکنش‌های پرایوسی کوین‌ها، تنها فرستنده و دریافت‌کننده از میزان سرمایه مورد انتقال آگاه هستند و موجودی کیف پول یک پرایوسی کوین فقط برای مالک آن قابل نمایش است. این در حالی است که بلاک چین‌هایی مانند بیت کوین مقدار هر تراکنش و موجودی کیف پول‌ها را به‌صورت عمومی نمایش می‌دهند. از بین پرایوسی کوین‌ها می‌توان به زِد کش (ZCash / ZEC)، مونرو (Monero / XMR) و پی آی وی اکس (PIVX / PIVX) اشاره کرد.

توکن کاربردی (Utility Token)

از بعضی رمز ارزها برای پرداخت هزینه‌های مختلف در یک اپلیکیشن استفاده می‌شود که عنوان توکن کاربردی (Utility Token) به آن‌ها تعلق می‌گیرد. زمانی که یک اپلیکیشن دیفای (امور مالی غیرمتمرکز / DeFi) تراکنشی را انجام می‌دهد، بلاک چین مورد نظر، کارمزدی برای پردازش آن عملیات در نظر می‌گیرد. برای مثال، بنیان‌گذاران اتریوم نام این نوع کارمزدها را گَس (Gas Fee) گذاشته‌اند.

توکن های کاربردی اغلب طی یک دوره پیش فروش (Pre-Sale)، قبل از راه‌اندازی پروژه در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌گیرند و از هزینه به‌دست آمده برای توسعه پروژه استفاده می‌شود. اگر این اپلیکیشن‌ها محبوبیت پیدا کنند، متعاقباً قیمت توکن کاربردی آن‌ها نیز افزایش می‌یابد.

دیفای یا امور مالی غیرمتمرکز چیست؟

توکن حاکمیتی (Governance Token)

زمانی که شما بخش بزرگی از سهام یک کمپانی را خریداری می‌کنید، احتمالاً در هیئت مدیره آن به جایگاهی دست خواهید یافت و می‌توانید در تصمیم‌گیری‌های مهم آینده آن کمپانی حق رأی داشته باشید. در دنیای رمز ارزها، شما این کار را با خرید توکن های حاکمیتی انجام می‌دهید.

یک پروژه دیفای ممکن است برای اعطای حق رأی به سهام‌داران یا همان سرمایه‌گذاران توکن خود، یک توکن حاکمیتی صادر کند تا در تصمیم‌گیری‌های مهم پروژه حق رأی داشته باشند. دارندگان هرچه توکن حاکمیتی بیشتری خریده باشند، حق رأی بیشتری خواهند داشت. در صورتی که گروهی از هولدرهای توکن حاکمیتی کنترل کامل پروژه و اکثر توکن‌‍‌ها را در اختیار داشته باشند، عنوان سازمان خودمختار غیرمتمرکز یا دائو (Decentralized Autonomous Organization / DAO) را به خود می‌گیرند.

NFT یا توکن غیر مثلی (Non-Fungible Token)

توکن‌های NFT یا غیرمثلی نوعی دیگر از رمز ارزها هستند که ماهیتی نسبتاً متفاوت با دیگر دارایی‌های این حوزه دارند. اسکناس‌ها و اوراق بهادار کشورها هر کدام شماره سریال ویژه خود را دارند؛ اما هر واحد از بیت کوین، اتریوم یا دیگر رمزارزها مشابه یکدیگر و اصطلاحاً مثلی یا قابل جایگزین (Fungible) هستند. اما استاندارد ERC721 اتریوم این امکان را ایجاد کرد که بتوان توکن‌های منحصربه‌فردی را مبتنی بر بلاک چین طراحی و ساخت و یک مجموعه از این توکن‌ها را طبق استاندارد ERC1155 تولید کرد.

به‌دلیل این‌که هر یک از این توکن‌ها منحصربه‌فرد بوده و نمی‌توان آن‌ها را با توکنی دیگر تعویض یا جایگزین کرد، به آن‌ها توکن‌های غیرمثلی یا NFT می‌گویند. به این ترتیب، امروزه بسیاری از آثار هنری و هرگونه محتوا را می‌توان در قالب NFT و دیجیتال وارد بازارهای مربوطه کرد که مشابه آن‌ها وجود نخواهد داشت.

آشنایی و آموزش ساخت NFT یا توکن‌های غیرمثلی

مزایا و معایب رمز ارز ها

رمزارزها با هدف انقلاب در امور مالی به دنیا معرفی شدند و مشخصاً هر انقلابی فراز و نشیب‌های خود را دارد. در برحه فعلی، تفاوت‌هایی بین سیستم ایده‌آل و عملکرد حال حاضر رمز ارزها وجود دارد که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم:

مزایای رمز ارز: رمز ارزها نمونه‌ای جدید از یک سیستم پولی غیرمتمرکز را به دنیا معرفی کرده‌اند که در این سیستم، برای برقراری عامل اعتماد و سیاست‌گذاری در انجام تراکنش‌ها بین دو طرف، حضور واسطه‌های متمرکز نظیر بانک‌ها و موسسات مالی ضرورتی ندارد. هدف رمز ارزها، تسهیل انتقال پول به‌صورت مستقیم بین دو طرف و بدون نیاز به شخص ثالث است. امنیت در انجام این انتقالات از طریق جفت‌کلیدهای عمومی و خصوصی و سیستم‌های پاداش‌دهنده، نظیر بلاک چین‌های اثبات کار (Proof-of-Work / PoW) تامین می‌شود.

آشنایی با انواع الگوریتم اجماع در بلاک چین

از آن جایی که واسطه‌ای در این انتقالات وجود ندارد، روند ارسال پول بین دو طرف سریع‌تر از روش‌های قدیم صورت می‌گیرد. شاید یکی از بهترین مثال‌ها در این‌جا صدور وام‌های فوری (Flash Loan) رمز ارز در اپلیکیشن‌های دیفای باشد. این وام‌ها که بدون ارائه وثیقه اعطا می‌شوند، به‌منظور انجام معاملات و در کمتر از چند ثانیه برای متقاضی مربوطه صادر می‌شوند.

از دیگر مزایای رمز ارز ها می‌توان به سودهای هنگفت آن‌ها اشاره کرد. بازارهای رمز ارز طی یک دهه اخیر، رشدی فوق‌العاده نجومی داشته‌اند و حتی ارزش بازار آن‌ها از مرز ۲ تریلیون دلار نیز عبور کرد.

شاید یکی از برترین مزایای رمز ارز ها، امکان انتقال پول‌های سنگین و حواله‌ها باشد. هم‌اکنون، به‌ویژه از بیت کوین به‌عنوان ارز واسطه برای انتقالات سنگین و حواله‌های بین‌المللی پول استفاده می‌شود. استفاده از این روش، نسبت به شیوه‌های سنتی حواله پول بسیار سریع‌تر و ارزان‌تر است.

معایب رمز ارز: گفته می‌شود که تراکنش‌های ارز دیجیتال به‌صورت کاملاً ناشناس انجام می‌شوند؛ اما واقعیت این است که تراکنش‌های رمزارزی شبه‌ناشناس عمل می‌کنند. این تراکنش‌ها یک کد ردیابی دیجیتال از خود در مرورگر‌های بلاک چین (Blockchain Explorer) ثبت می‌کنند که توسط آژانس‌های نظارتی و پلیس بین‌الملل قابل ردیابی هستند. در همین راستا، رمز ارزها در شرایطی خاص، به یک ابزار محبوب برای مجرمین، کلاه‌برداران و فعالیت‌های غیرقانونی و پول‌شویی تبدیل شده‌اند. در این بین، هکرها نیز طبق تکنیک‌های خود اقدام به سوء‌استفاده‌ از رمزارزها می‌کنند.

از دیگر معایب رمز ارز ها می‌توان به تئوری غیرمتمرکز بودن این دارایی‌ها اشاره کرد که یعنی هیچ نهاد یا شخصی توانایی کنترل بازار و سرمایه سایر کاربران را نداشته باشد. با این حال، تنها ۱۰۰ آدرس کیف پول بیت کوین مالک ۱۲ درصد از عرضه در گردش این رمزارز و بازار آن هستند که می‌توانند گردش پول را تحت تاثیر قرار دهند.

با این‌که فناوری بلاک چین به خودی خود امنیت بسیار بالایی دارد، امکان دارد برخی پلتفرم‌ها و کاربران ارز دیجیتال قربانی حملات سایبری و هک شوند. این اتفاق تا به امروز بارها رخ داده که منجر به از دست‌رفتن میلیون‌ها دلار سرمایه در قالب رمز ارز شده است.

تفاوت صرافی های غیرمتمرکز و متمرکز

ارزهای دیجیتال در بازارهای مالی عمومی معامله می‌شوند و به همین دلیل نوسانات قیمتی شدیدی را تجربه می‌کنند. برای مثال، قیمت بیت کوین در نوامبر سال ۲۰۲۱ (آبان ۱۴۰۰) به سقف ۶۹,۰۰۰ دلار رسید و نزدیک به یک سال و نیم بعد تا مرز ۲۰,۰۰۰ دلار کاهش یافت. از همین رو، بسیاری از افراد رمز ارزها را صرفاً یک حباب با طول عمر کوتاه می‌بینند.

کیف پول رمز ارز

زمانی که شما رمزارزی را می‌خرید، باید آن را در محلی امن ذخیره و حفظ کنید. این دارایی‌ها عموماً در یک کیف پول رمز ارز ذخیره می‌شوند که در قالب دستگاه‌های فیزیکی یا نرم‌افزارهای آنلاین وجود دارند. کیف پول رمز ارز ها کلیدهای خصوصی را ذخیره می‌کنند که حکم رمز عبور حساب و قابلیت دسترسی به موجودی و انجام انتقالات را دارند.

اما بر خلاف یک کیف پول عادی که پول نقد را ذخیره می‌کند، کیف پول رمز ارز دارایی شما را ذخیره نمی‌کند. موجودی ارز دیجیتال شما در شبکه بلاک چین مربوطه وجود دارد که تنها با استفاده از کلید خصوصی کیف پول، قابل دسترس است. کلید خصوصی شما در واقع سند مالکیت ارز دیجیتال شما است که از دست‌دادن آن به منزله از بین رفتن پول شما خواهد بود.

به همین دلیل، حفظ امنیت دستگاه کیف پول یا استفاده از کیف پول صرافی‌های معتبر نکته بسیار مهمی محسوب می‌شود.
کیف پول رمز ارز انواع گوناگونی دارد که به دو دسته کلی «گرم» (Hot Wallet) و «سرد» (Cold Wallet) تقسیم می‎‌شوند:

کیف پول گرم؛ نگهداری رمز ارزها به روش آنلاین

کیف پول گرم رمز ارز، در واقع نرم‌افزاری آنلاین است که کلیدهای مربوطه را ذخیره‌سازی می‌کند. کیف پول‌های تحت وب، موبایل و کامپیوتر معمولاً جزء دسته کیف پول‌های گرم محسوب می‌شوند. از بین این دسته از کیف پول های رمز ارزی، نمونه‌های تحت وب امنیت کمتری دارند؛ اما به‌طور کل تمام کیف پول‌های گرم به‌دلیل آنلاین بودن در معرض حملات هکرها قرار دارند. استفاده از کیف پول‌های گرم ارز دیجیتال، از مزایایی مانند راحتی استفاده، قابلیت‌های تعبیه‌شده رایگان و… برخوردار است.

آموزش کیف پول تراست ولت (Trust Wallet)

کیف پول سرد؛ امن ترین شیوه نگهداری ارز دیجیتال

بر خلاف نمونه‌های گرم، کیف پول های سرد رمز ارز یا همان کیف پول های سخت افزاری (Hardware Wallet)، در قالب دستگاه‌های الکترونیک آفلاین ارائه می‌شوند. به‌طور کل، این نمونه از کیف پول‌ها امن‌ترین شیوه نگهداری ارز دیجیتال به‌شمار می‌روند. سرقت رمز ارز از این کیف پول‌ها تنها با دزدیدن دستگاه یا کلمات خصوصی امکان‌پذیر است. از سوی دیگر، برای برداشت از این کیف پول‌ها، رمز عبور دستگاه و دیگر اطلاعات مربوطه برای انتقال ارز لازم هستند.

اکثر کیف پول های سرد به شکل دستگاه‌هایی شبیه به فلش‌های USB طراحی شده‌اند. تفاوت اصلی آن‌ها با نمونه‌های گرم در میزان هزینه، امنیت و تجربه کاربری است. از بین نمونه‌های برتر کیف پول های سرد می‌توان به برندهای لجر (Ledger) و ترِزور (Trezor) اشاره کرد.

طبق آن‌چه در این مقاله گفته شد، رمز ارزها دارایی‌هایی دیجیتالی هستند که از طریق تکنیک‌های رمزنگاری امنیت خود را تامین می‌کنند. با این‌که رمز ارزها یک فناوری نوظهور در زمینه‌های مالی، اقتصادی و علوم کامپیوتری محسوب می‌شوند، سرمایه‌گذاری در آن‌ها با ریسک همراه بوده و لازم است با احتیاط و تحقیقات کامل انجام شود. شما به‌عنوان سرمایه‌گذار یک دارایی، باید از ریسک‌های مرتبط با این تکنولوژی جدید آگاه بوده و تنها سرمایه‌ای را وارد این بازار کنید که توانایی از دست‌دادن آن را داشته باشید که به شما آسیب جدی وارد نکند.

سوالات پرتکرار درباره ماهیت رمز ارز