پرایوسی کوین چیست؟ معرفی بهترین پرایوسی کوین‌های ۲۰۲۴

پرایوسی کوین‌ یا رمز ارز پیگیر گریز به ارزهای دیجیتالی اطلاق می‌شود که با مخفی‌کردن جریان تراکنش‌ها در شبکه‌های خود، کاربران را ناشناس نگه می‌دارند. این دسته از ارزهای دیجیتال طوری طراحی شده‌اند که تشخیص اینکه چه کسی چه چیزی را برای چه فردی ارسال کرده دشوار می‌کنند. به‌عنوان‌مثال، هنگام خرید بیت کوین از یک صرافی و انتقال آن به کیف پول شخصی، تراکنشی ایجاد می‌‌شود که در جستجوگرهای بلاک چین قابل‌ردیابی است و می‌توان آدرس مبدا و مقصد تراکنش و همچنین برخی اطلاعات دیگر را دنبال کرد. اما استفاده از پرایوسی کوین‌ ها این ردیابی و پیگیری را بسیار دشوار و یا حتی غیرممکن می‌سازد.

پادکست پرایوسی کوین چیست؟

اهمیت حریم خصوصی در دنیای ارزهای دیجیتال

حریم خصوصی در دنیای ارزهای دیجیتال اهمیت بسیاری دارد، زیرا یکی از اهداف اصلی این فناوری ایجاد فضایی غیرمتمرکز و آزاد برای انجام معاملات است. با توجه به اینکه تراکنش‌های بسیاری از ارزهای دیجیتال، از جمله بیت‌کوین، عمومی هستند، اطلاعاتی مانند مقدار و مقصد تراکنش‌ها به‌صورت شفاف در دسترس همگان قرار دارد. این شفافیت می‌تواند منجر به تهدیدات امنیتی برای کاربران شود و خطراتی همچون ردیابی تراکنش‌ها و شناسایی هویت آن‌ها را به‌همراه داشته باشد. پرایوسی کوین‌ها (Privacy Coins) به حل این مشکل پرداخته و امکان انجام تراکنش‌های امن و ناشناس را فراهم می‌آورند. پرایوسی کوین چالش های شفافیت در کوین هایی مثل بیت کوین را حل می‌کند.

پرایوسی کوین ها یا کوین های پیگیر گریز چرا ایجاد شدند؟

پرایوسی کوین‌ها یا کوین‌های پیگیرگریز به عنوان پاسخی به نیاز کاربران برای حفظ حریم خصوصی در فضای ارزهای دیجیتال شکل گرفتند. برخلاف تصور رایج، تراکنش‌های رمزارزهایی مانند بیت‌کوین به صورت عمومی و شفاف روی بلاکچین ثبت می‌شوند و قابل‌پیگیری‌اند. از آنجا که بلاکچین‌ها دفترکل‌های عمومی هستند، انواع تراکنش‌ها در صرافی ارز دیجیتال از جمله واریز، برداشت یا خرید و فروش تتر، به راحتی قابل مشاهده و پیگیری هستند. به عبارتی، اگر آدرس کیف پول یک کاربر به هویت او مرتبط شود، تاریخچه تمامی تراکنش‌های وی در دسترس خواهد بود. این مسئله برای افرادی که به حفظ حریم خصوصی خود اهمیت می‌دهند، یک نقطه ضعف محسوب می‌شود.

پرایوسی کوین‌ها با هدف ناشناس‌سازی این تراکنش‌ها طراحی شده‌اند و از فناوری‌های مختلف بهره می‌برند تا امکان شناسایی فرستنده، گیرنده و مقدار تراکنش را بسیار دشوار کنند. این ویژگی‌ها موجب می‌شود تا کاربرانی که نیاز به حریم خصوصی بیشتری دارند، به راحتی و بدون نگرانی از افشای هویت یا دارایی‌های خود، از این ارزها استفاده کنند.

به‌طور کلی، پرایوسی کوین‌ها با هدف ارتقای حریم خصوصی در تراکنش‌های دیجیتال ایجاد شده‌اند و این امکان را فراهم می‌کنند که مبدا و مقصد تراکنش‌ها ناشناس باقی بماند، به‌گونه‌ای که حتی با استفاده از بلاک اکسپلوررها نیز جزئیات تراکنش قابل ردیابی نباشد.

فناوری های بکار رفته در پرایوسی کوین ها

پرایوسی کوین‌ها از روش‌های مختلفی برای مخفی کردن هویت کاربران و تاریخچه تراکنش‌های آن‌ها استفاده می‌کنند. در زیر برخی از متداول‌ترین استراتژی‌ها آمده است:

آدرس‌های مخفی (Stealth Addresses)

آدرس‌های مخفی برای هر بار دریافت ارز دیجیتال، یک آدرس جدید ایجاد می‌کنند تا هویت دریافت‌کننده پنهان بماند. در این روش، مونرو به‌عنوان نمونه‌ای پیشرو، یک آدرس عمومی برای کاربر ایجاد می‌کند و دو کلید خصوصی به نام‌های کلید مشاهده و کلید خرج کردن را فراهم می‌کند. کلید مشاهده برای نمایش تراکنش‌های دریافتی و کلید خرج کردن برای ارسال وجوه استفاده می‌شود. این ویژگی به ناشناس بودن بیشتر تراکنش‌ها کمک می‌کند.

رمزنگاری حلقوی یا امضاهای رینگ (Ring Signatures)

رمزنگاری حلقوی با قرار دادن چندین کاربر در یک “حلقه”، هویت هر کاربر را از دیگران مخفی می‌کند. با این روش، تشخیص اینکه کدام کاربر یک امضا را تولید کرده، دشوار می‌شود. مونرو و بایت‌کوین از این نوع امضا برای مبهم کردن منشأ تراکنش‌ها استفاده می‌کنند و حریم خصوصی کاربران را در فرآیند تراکنش‌ها تضمین می‌نمایند.

آرگومان غیرتعاملی مختصر دانش صفر (zk-SNARKs)

این فناوری از رمزنگاری پیشرفته‌ای استفاده می‌کند که اجازه می‌دهد صحت و اعتبار تراکنش‌ها بدون نیاز به افشای جزئیات آن‌ها تأیید شود. زی‌کش اولین ارز دیجیتالی بود که از این روش به‌طور گسترده استفاده کرد. zk-SNARKs به کاربران امکان می‌دهد تراکنش‌های خود را به‌طور خصوصی و بدون افشای مقدار یا هویت طرفین انجام دهند و به‌این‌ترتیب، امنیت بیشتری را در تبادلات دیجیتال ایجاد کنند.

تراکنش‌های محرمانه (Confidential Transactions)

تراکنش‌های محرمانه روشی است که در آن جزئیات مربوط به مقدار تراکنش برای سایر کاربران شبکه قابل‌مشاهده نیست. این نوع تراکنش‌ها از تکنیکی به نام اثبات بر درستی تعهد (Range Proofs) استفاده می‌کنند تا صحت و درستی تراکنش‌ها را بدون افشای مقدار واقعی تأیید کنند. با این روش، کاربران می‌توانند بدون نگرانی از آشکار شدن مقدار تراکنش، معاملات خود را انجام دهند. بیت‌کوین به‌طور پیش‌فرض از این ویژگی پشتیبانی نمی‌کند، اما برخی ارزهای دیجیتال دیگر، مانند مونرو، از آن بهره می‌برند.

پروتکل ترکیب (Mixing or Tumbling)

پروتکل ترکیب، که به آن میکسر یا تامبلر هم گفته می‌شود، به‌کارگیری فرآیندی است که تراکنش‌ها را با هم ترکیب می‌کند تا منبع اصلی آنها پنهان شود. در این روش، ارزهای دیجیتال از افراد مختلف جمع‌آوری شده، با هم ترکیب و سپس به آدرس‌های جدید ارسال می‌شوند. این کار باعث می‌شود که پیگیری و ردیابی مبدا اصلی تراکنش‌ها دشوار شود. پروتکل ترکیب اغلب برای ایجاد حریم خصوصی بیشتر در تراکنش‌های بیت‌کوین و سایر ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود، اما ممکن است نگرانی‌های قانونی به همراه داشته باشد.

مطالعه بیشتر: آموزش پیگیری تراکنش ارز دیجیتال TXID چیست؟

معرفی بهترین پرایوسی کوین ها برای سرمایه گذاری

در این بخش به معرفی پرایوسی کوین های برتر می‌پردازیم که محبوبیت بیشتری در بین معامله‌گران دارند:

پرایوسی کوین دش (DASH)

بر اساس کد منبع بیت‌کوین، دش در سال ۲۰۱۴ راه‌اندازی شد. نام اصلی آن «Xcoin» بود که سپس به “Darkcoin” تغییر نام داد تا ویژگی‌های حریم خصوصی و ناشناس بودن آن برجسته شود. البته این رمزارز بعد‌تر دوباره به دش تغییر نام داد که کوتاه شده عبارت “Digital Cash” است.

دش به‌عنوان یک پرایوسی کوین از روشی به نام “CoinJoin” استفاده می‌کند که با ایجاد یک درهم‌ریختگی در تراکنش‌های معامله‌گران با سایر کاربران، حریم خصوصی را حفظ کرده و شناسایی تراکنش‌های خاص هر معامله‌گر و ردیابی تاریخچه تراکنش‌ها را دشوار می‌کند.

دش درگذشته ادعا می‌کرد اولین ارز دیجیتال مبتنی بر حریم خصوصی در جهان است. اما اکنون به نظر می‌رسد که از برچسب «پرایوسی کوین» فاصله گرفته‌ و به‌جای بهینه‌سازی در قابلیت حفظ حریم خصوصی، روی سرعت و کاربرد متمرکز شده تا به یک شبکه مورداستفاده در تراکنش‌های روزمره تبدیل شود.

مونرو (XMR)؛ پرایوسی کوین قابل اعتماد

مونرو امروزه به‌عنوان اثبات‌شده‌ترین و قابل‌اعتمادترین رمزارز حفظ حریم خصوصی در نظر گرفته می‌شود؛ بنابراین جای تعجب نیست که محبوب‌ترین و بزرگ‌ترین پرایوسی کوین از نظر ارزش بازار نیز مونرو باشد. مونرو که در سال ۲۰۱۴ راه‌اندازی شد، مبتنی بر Bytecode، یک ارز دیجیتال قدیمی متمرکز بر حفظ حریم خصوصی است که توسط انجمن آن به نفع مونرو کنار گذاشته شد. این ارز دیجیتال از چندین فناوری مختلف مانند امضاهای حلقه‌ای، آدرس‌های مخفی، RingCT و Dandelion++ کمک می‌گیرد که به‌صورت متوالی فعالیت می‌کنند تا تمام شرایط حریم خصوصی را به طور کامل ارائه دهند.

استخراج مونرو؛ آشنایی با سه روش اصلی ماینینگ XMR

پرایوسی کوین زی کش (ZEC)

زی کش نیز یکی از ارزهای پرایوسی کوین‌ف در سال ۲۰۱۶ راه‌اندازی شد. این ارز دیجیتال نیز مانند دش کوین بر اساس کد منبع بیت‌کوین نوشته شده است. اما زد کش با بهبودهایی مبتنی بر Zerocoin، براساس یک پروتکل حفظ حریم خصوصی، توسعه‌یافت. این پروتکل، در اصل به‌عنوان یک بسط پروتکل بیت‌کوین طراحی شده بود که ناشناس بودن تراکنش‌های بیت‌کوین را بهبود می‌بخشد.

زد کش با اطمینان از محرمانه ماندن تراکنش‌ها و امکان به‌اشتراک‌گذاری گزینشی آدرس‌ها و اطلاعات تراکنش، به دنبال جایگزینی بهتر برای مونرو است. در واقع با این فناوری، معاملات زد کش به طور خودکار به‌صورت ناشناس انجام نمی‌شوند و حفظ حریم خصوصی در این رمزارز یک ویژگی اختیاری است. با جزئیات بیشتر می‌توان گفت که این ارز دیجیتال از دو نوع آدرس استفاده می‌کند.

• آدرس تی (T): آدرس‌های شفاف و قابل‌پیگیری مانند آدرس بیت‌کوین هستند.
• آدرس زد (Z): یک آدرس زد کاملا خصوصی است و از شکل جدیدی از رمزنگاری به نام zk-SNARK برای محافظت از تراکنش‌ها و پنهان‌کردن هویت فرستنده استفاده می‌کند.

در یک تراکنش بین دو آدرس از نوع زد، فقط می‌توانید تشخیص دهید که یک تراکنش در زمان خاصی در بلاکچین رخ‌داده و هیچ اطلاعاتی در مورد اینکه چه کسی در تراکنش شرکت کرده و چه مقدار پول در آن جابه‌جا شده، به دست نخواهید آورد. به طور کلی، در شبکه زد کش چهار نوع مختلف تراکنش با سطوح مختلف حریم خصوصی برای انتخاب وجود دارد.

استخراج زی کش؛ بهترین راهنمای ماینینگ ZEC در ۲۰۲۳

پرایوسی کوین بیم Beam

بیم (Beam) یک ارز دیجیتال خصوصی و ناشناس است که از بلاکچین خاصی به نام Mimblewimble استفاده می‌کند. این فناوری علاوه بر حفظ حریم خصوصی، مقیاس‌پذیری پروتکل‌های PoW را نیز افزایش می‌دهد. Beam با ارائه راه‌حل‌های داده‌ای فشرده، دانلود سریع‌تر و فرآیندهای تأیید و همگام‌سازی آسان‌تر را ممکن می‌سازد.
این ارز دیجیتال همچنین تراکنش‌های غیرقابل ردیابی را از طریق آدرس‌های ناشناس ارائه می‌دهد. Beam برای پنهان کردن ترافیک شبکه از مکانیزم Dandelion بهره می‌برد؛ به طوری که از دیدگاه خارجی، تراکنش‌های کوچک در یک بلاک به صورت یک تراکنش بزرگ نمایش داده می‌شوند.

توکن غیرردیابی گرین Grin

ارز دیجیتال Grin که در ژانویه ۲۰۱۹ راه‌اندازی شد، از بلاکچین Mimblewimble مشابه با Beam استفاده می‌کند و یکی از برترین کوین‌های حفظ حریم خصوصی به شمار می‌رود که در برابر سانسور مقاوم و مقیاس‌پذیر است. Grin با داشتن بنیان‌گذاری ناشناس و مستقل خود را متمایز می‌کند، به طوری که انگیزه‌های توسعه‌دهندگان بیشتر از طریق کمک‌های مالی تأمین می‌شود.

یکی از ویژگی‌های بحث‌برانگیز این پلتفرم، قوانین مربوط به استخراج است. ماینرها به صورت نامحدود با نرخ ثابت پاداش می‌گیرند؛ یعنی ماینری که در دسامبر ۲۰۳۰ به شبکه بپیوندد، به همان اندازه اولین ماینر در ژانویه ۲۰۱۹ پاداش دریافت خواهد کرد. این شبکه از استاندارد یکپارچه تراکنش به نام Slatepack استفاده می‌کند که تجربه کاربری و توسعه‌دهندگان را بهبود بخشیده و حفظ حریم خصوصی، امنیت، سازگاری و مدیریت بهتر فایل‌ها را فراهم می‌سازد.

توکن حریم خصوصی پیو اکس PIVX

پیو اکس (PIVX) که در ژانویه ۲۰۱۶ به عنوان یک بلاکچین با مکانیزم اثبات کار آغاز به کار کرد، از آگوست همان سال به سیستم اجماع اثبات سهام تغییر یافت. این پروژه تمرکز اصلی خود را بر حفاظت از داده‌های کاربران گذاشته است. در سال ۲۰۲۰، پروتکل جدیدی به نام SHIELD برای حفظ حریم خصوصی کاربران معرفی شد که با ارائه حفاظت کامل از تراکنش‌ها، ناشناس ماندن ارسال‌کننده و گیرنده را تضمین می‌کند.

این پروتکل امکان پنهان‌سازی کامل منبع کوین‌ها، تعداد کوین‌های ارسال‌شده و آدرس‌های درگیر را فراهم می‌سازد. سایر مزایای این پروتکل شامل اثبات‌های سبک با حجم تنها ۱۴۴ بایت، سرعت بالای تراکنش با نیم‌ثانیه برای تأیید، ۰.۰۱ ثانیه برای تأیید؛ کلیدهای نمایشی برای ارائه دسترسی به جزئیات تراکنش؛ و کاربرپسند بودن و سادگی فرآیند تراکنش است.

PIVX یک پروژه بلاکچین غیرمتمرکز و منبع‌باز است که توسط یک جامعه و در قالب یک سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) مدیریت، توسعه و اداره می‌شود. توکن بومی این بلاکچین اثبات سهام غیرقابل ردیابی، PIV نام دارد.

مطالعه بیشتر: معرفی لیست ارزهای دیفای برتر در دنیای رمزارزها

چگونه به پرایوسی کوین ها اعتماد کنیم؟

این نوع ارزهای دیجیتال معمولا از روش‌های مختلفی از جمله استفاده از آدرس‌های مخفی یا ترکیب چندین تراکنش با هم و ایجاد یک تراکنش واحد، برای ناشناس کردن کاربران خود و غیرقابل‌ردیابی کردن تراکنش‌هایشان استفاده می‌کنند. معامله‌گران طرفدار پرایوسی کوین ها معتقدند که این نوع رمزارزها لایه‌های امنیتی اضافی ایجاد می‌کنند تا تراکنش‌ها مخفی باقی بمانند. اما واضح است که پیشرفت این دسته از رمزارزها به نگرانی‌های امنیتی از جانب نهادهای ناظر، سپس محدودیت تقاضا برای آن‌ها بستگی دارد.

کاربردهای مثبت و منفی پرایوسی کوین

ناشناس بودن پرایوسی کوین‌ها بسیاری را به این باور رسانده که این ارزها عمدتا برای پولشویی، هک و تأمین مالی تروریسم استفاده می‌شوند. اگرچه فعالیت‌های مخرب در بلاکچین رخ می‌دهد، اما همچنان مشاهده شده که اکثر مجرمان از بیت‌کوین استفاده می‌کنند زیرا مرزی ندارد، سریع است و نقدشوندگی بالایی دارد. در مقابل، رمز ارزهای پیگیر گریز معمولا به اندازه بیت‌کوین نقدشونده نیستند، که باعث می‌شود مجرمان دسترسی کمتری به آن‌ها داشته و نقد کردنشان به ارزهای فیات دشوارتر باشد.

بسیاری بر این باورند که رمز ارز پیگیر گریز کاربردهای مهمی دارد. به عنوان مثال، گزارش سال ۲۰۲۰ شرکت حقوقی آمریکایی Perkins Coie نشان داد که پرایوسی کوین‌ها ریسک ذاتی بیشتری نسبت به دیگر رمزارزها برای تعهدات ضدپولشویی ایجاد نمی‌کنند. این گزارش همچنین تصریح کرده که مزایای پرایوسی کوین‌ها بسیار بیشتر از ریسک‌های مالی آنهاست.

کاربردهای قانونی کوین های پیگیر گریز

برخی از موارد استفاده قانونی پرایوسی کوین‌ها عبارت‌اند از:

کاهش کنترل مالی استبدادی: این مسئله به ویژه در کشورهایی مانند چین، روسیه و کره شمالی اهمیت دارد، جایی که ممکن است دولت‌ها از ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) و دیگر برنامه‌های بلاکچینی برای رصد فعالیت‌های مالی و حذف افراد یا کسب‌وکارها از اقتصاد استفاده کنند.

حفظ اطلاعات حساس: افراد ممکن است بخواهند دارایی‌های کیف پول و خریدهای خود را برای جلوگیری از نظارت و بررسی مخفی نگه دارند. برای مثال، دارندگان ثروتمند رمزارزها انگیزه‌های بیشتری دارند، مانند انجام کمک‌های مالی خارج از شبکه و کاهش ریسک حملات هکری که به دنبال بهره‌برداری از دارایی‌های بزرگ هستند.

مقررات مرتبط با پرایوسی کوین‌ها

مقررات مرتبط با رمز ارز پیگیر گریز در بسیاری از کشورها به دلیل نگرانی‌های امنیتی و مبارزه با پولشویی بسیار پیچیده است. از آنجا که پرایوسی کوین‌ها امکان انجام تراکنش‌های غیرقابل‌ردیابی و ناشناس را فراهم می‌کنند، نگرانی‌هایی در مورد سوءاستفاده‌های مالی و فعالیت‌های غیرقانونی ایجاد کرده‌اند. در نتیجه، برخی کشورها قوانینی را برای محدود کردن یا حتی ممنوعیت این کوین‌ها وضع کرده‌اند تا امکان پیگیری تراکنش‌ها و نظارت قانونی فراهم باشد. با این حال، طرفداران پرایوسی کوین‌ها معتقدند که این ارزها برای حفظ حریم خصوصی و مقابله با نظارت‌های غیرضروری ضروری هستند. به همین دلیل، مقررات مرتبط با پرایوسی کوین‌ها همواره در حال تغییر است تا تعادلی میان حریم خصوصی کاربران و نیازهای نظارتی برقرار شود.

پرایوسی کوین ها، آینده ای متعادل یا تیره و تار؟

تاکنون، پرایوسی کوین‌ها با فراهم‌سازی امکاناتی برای معاملات با سطح بالاتری از ناشناس بودن و انعطاف، بلاکچین‌های سنتی را به چالش کشیده‌اند؛ اما در عین حال سوالاتی در مورد شفافیت و اعتماد ایجاد کرده‌اند.

برای حفظ یک اکوسیستم امن در ارزهای دیجیتال، نه شفافیت کامل و نه ناشناس بودن مطلق ایده‌آل است. تنظیم‌کنندگان به سطوح مناسبی از نظارت قانونی نیاز دارند تا از فعالیت‌های مخرب بکاهند و از شرکت‌کنندگان محافظت کنند؛ چه با پرایوسی کوین‌ها و چه با دیگر ارزهای دیجیتال. در همین حال، کسب‌وکارها به ابزارهایی برای مقابله با فعالیت‌های غیرقانونی و حفظ اطلاعات حساس نیاز دارند. بیت‌کوین یک تعادل بین این دو برقرار کرده و هم حریم خصوصی و آزادی مالی را ترویج می‌دهد و هم شفافیت کافی برای جلوگیری از سوءاستفاده افراد مخرب را فراهم می‌کند.

سؤالات متداول کاربران درباره پرایوسی کوین ها