عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست و چه تفاوتی با ICO دارد؟

تاکنون تعداد زیادی پروژه بلاکچینی شکل گرفته و تعدادی دیگری نیز در حال توسعه هستند. برخی از این پروژه‌ها برای حفظ توسعه‌دهندگان، نیازمند یک انگیزه مالی هستند؛ از طرفی اتکای همیشگی به کمک‌های مالی سرمایه‌گذاران، کار درستی نیست. به همین دلیل برای راه‌اندازی یک پروژه، به دریافت بودجه از بیرون مجموعه نیاز است. کسب بودجه برای توسعه‌دهندگان با روش‌های مختلفی امکان‌پذیر است. البته برخی از این روش‌ها با مشکلاتی همراه هستند. ضرب سکه‌های پروژه و نگهداری آن‌ها روش دیگری برای جذب بودجه است که در بیشتر اوقات با انتقادات انجمن روبه‌رو می‌شود. IEO یا عرضه اولیه صرافی یکی از بهترین روش‌های تأمین بودجه برای یک پروژه است که مشکلات روش‌های قبلی را ندارد و در روند جمع‌آوری بودجه از بیرون یک مجموعه تعادل ایجاد می‌کند. حال لازم است بدانید عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست؟

عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست؟

عرضه اولیه صرافی یا IEO به جمع‌آوری سرمایه مورد نیاز برای راه‌اندازی و توسعه یک پروژه جدید مربوط می‌شود. در واقع IEO را می‌توان روشی برای جمع‌آوری سرمایه به کمک یک صرافی رمزارز معتبر دانست. در چنین پلتفرمی، ‌ترید انواع سرمایه‌های دیجیتال کار رایجی است. اما باید توجه داشت که پروژه مربوط به ارزهای خریدوفروش شده در آن‌ها از پیش راه‌اندازی شده و اکنون قابل اجرا است.

در IEO برای کسب سرمایه و ارزش مربوط به یک پلتفرم باید پیش از راه‌اندازی آن وجه مشخصی پرداخت نمایید. عرضه اولیه صرافی، این فرصت را در اختیار سرمایه‌گذاران بالقوه قرار می‌دهد تا این سرمایه‌ها را قبل از موجود شدن، در بازار خریداری کنند. به عبارتی دیگر با همکاری یک صرافی می‌توان توکن‌های مربوط به یک پروژه مشخص را پیش از عرضه آن در بازار و پیش از امکان خرید آن برای عموم، به‌دست آورد.

از کدام صرافی ارز دیجیتال بخریم؟

لازم است استارتاپ‌ها برنامه مشخصی داشته باشند و برای اجرایی شدن اهداف خود تلاش کنند. معمولاً پروپوزال مربوط به IEO، به ‌وسیله صرافی همکار در عرضه اولیه به دقت بررسی می‌شود؛ چرا که در این فرایند قرار است یک اکوسیستم خریدوفروش ارز دیجیتال، نامش را به یک توکن جدید و پروژه مربوط به آن برچسب بزند. در نتیجه لازم است که حفظ آبروی خود را نیز در نظر بگیرد.

مزایای عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست؟

• حفظ امنیت سرمایه‌گذار و توسعه دهنده: با توجه به اینکه پلتفرم برگزارکننده IEO، تمامی قوانین و مقررات تعیین شده را مدیریت می‌کند، نقش زیادی در تأمین امنیت سرمایه‌گذار و توسعه‌ دهنده دارد.
• سهولت در خریدوفروش توکن: پس از گذشت چند روز از اتمام عرضه اولیه صرافی، توکن مربوط به آن در لیست سرمایه‌های پشتیبانی شده قرار می‌گیرد. در قیاس با زمان ارائه این توکن در یک عرضه اولیه سکه، نقد شوندگی رمزارز (لیکوییدیتی) به طرز چشمگیری افزایش می‌یابد.
• افزایش تعداد کاربران و حجم‌ ترید در صرافی: با توجه به جذابیت پروژه، تعدادی کاربر ناآشنا از طریق پلتفرم عرضه ‌کننده توکن، وارد آن شده و پس از ثبت‌نام، سرمایه مورد نیاز را واریز می‌کنند. در این میان صرافی نیز از فواید عرضه اولیه بی‌نصیب نخواهد ماند.
• افزایش اطمینان خاطر سرمایه ‌گذاران: سرمایه‌ گذاران به‌صورت مستقیم با تیم توسعه پروژه در ارتباط نیستند و صرافی، واسطه بین آن‌ها است. درواقع ارتباط افراد به کمک صرافی انجام می‌پذیرد؛ چراکه اعتبار صرافی‌ها از حرفه‌ای‌ترین شرکت‌ها هم بیشتر است.
• روان بودن فرایند: پیش از هر اقدامی صرافی باید از مشارکت ساده و سریع کاربران در فضای کریپتوکارنسی اطمینان حاصل نماید.
• کاهش کلاهبرداری: با توجه به موضوعِ احراز هویت شرکت‌ها توسط صرافی، امکان حضور تیم‌های ناشناس در میان توسعه‌دهندگان امری غیرممکن است؛ از همین ‌رو تیم توسعه‌دهنده در پایان کار قادر به فرار با سرمایه نخواهد بود. همچنین از آنجا که محدودیت‌های در نظر گرفته‌ شده برای پروژه‌های عرضه اولیه صرافی بسیار زیاد است، امکان ورود کلاه‌برداران در این حوزه غیرممکن خواهد بود.
• بهره‌مندی توسعه‌دهنده از پلتفرمی بزرگ: در هر صرافی، روزانه تعداد زیادی از کاربران مشغول فعالیت هستند. یک توکن IEO این امکان را دارد که از اعتبار این سیستم بهره‌مند شود و از آن‌جا که در معرض دید تعداد زیادی کاربر فعال در حوزه کریپتوکارنسی قرار می‌گیرد، با سرعت بیشتری وایرال می‌شود.

معایب عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست؟

• اجباری بودن احراز هویت: حفظ حریم خصوصی و امکان انجام تراکنش‌های ناشناس از اصلی‌ترین ویژگی‌های ارزهای دیجیتال است؛ اما مسیری که سرمایه‌گذاران برای حضور در یک IEO طی می‌کنند، با این ویژگی در تضاد است. به هر حال این ویژگی هم می‌تواند عیب محسوب شود و هم یک مزیت.
• تعداد اندک سرمایه‌گذاران: شکایت‌های زیادی درباره چگونگی برگزاری عرضه اولیه صرافی وجود دارد. بعضی از پلتفرم‌ها فروش را به تعداد محدودی از کاربران سرمایه‌دار اختصاص می‌دهند و امکان کسب سود را از افراد معمولی سلب می‌کنند.
• افزایش قوانین و محدودیت‌ها: بعضی از کشورها، برای برگزاری ICO (عرضه اولیه سکه) محدودیت‌های بسیاری در نظر گرفته‌اند؛ به طوری ‌که این محدودیت‌ها دامن‌گیر IEO نیز شده است. اگرچه تفاوت‌های زیادی بین دو فرایند نام‌برده وجود دارد، اما هر دوی آن‌ها براساس یک اصول مشابه راه‌اندازی شده‌اند.
• فومو: مهم‌ترین مسئله برای شرکت در یک IEO، شناخت کافی نسبت به شرایط برگزاری این فرایند است. هیچوقت براساس حرف‌ها و تحلیل‌های دیگران در یک عرضه اولیه صرافی شرکت نکنید؛ چرا که ممکن است برخی از توسعه‌دهندگان، برای افزایش حجم سرمایه جمع‌آوری شده، نسبت به اصل پروژه اغراق کنند.
• دستکاری بازار: به‌ طور معمول توکن‌های عرضه‌شده در یک IEO، از پیش ساخته شده‌اند؛ به همین دلیل لازم است پیش از سرمایه‌گذاری، میزان پویایی تخصیص و توزیع را بررسی و ارزیابی کنید. چراکه در مواقعی تیم توسعه‌دهنده و صرافی بخشی از توکن‌ها را نزد خود نگه می‌دارند و ممکن است به ‌طور مصنوعی قیمت‌ها را بالا ببرد.
• وجود ربات‌ها: وجود ربات‌ها یکی از اصلی‌ترین معضلات در یک IEO است؛ زیرا برخی از افراد می‌توانند از طریق این ربات‌ها در روند فروش توکن‌ها تداخل ایجاد کنند و سهم زیادی از توکن‌ها را بدون فاش ‌شدن موضوع برای خود خریداری کنند.

عرضه اولیه صرافی توسط پروژه‌های بلاکچین

روش بلاکچین برای عرضه اولیه صرافی یا IEO چیست؟ همان‌طور که می‌دانید به‌دست آوردن بودجه با هدف راه‌اندازی یک پروژه، کاری نیست که به سادگی انجام شود و در صورتی که این طرح در حوزه ارزهای دیجیتال و فناوری‌های بلاکچین باشد، از دشواری بسیار بیشتری برخوردار خواهد بود. از آنجا که بازار رقابتی امروز نسبت به گذشته داغ‌تر است، هر کسی نمی‌تواند بر اساس روش‌های سنتی گذشته، این بودجه را از آن خود کند. استفاده از عرضه اولیه صرافی به منظور ارائه یک دارایی دیجیتال جدید به کاربران سبب افزایش شانس موفقیت برای تأمین این بودجه می‌شود.

از طرف دیگر به ‌خاطر معتبر بودن نام صرافی، میزان اعتماد و حس امنیت‌ خاطر به شدت افزایش می‌یابد. با این حال بهتر است پیش از شرکت در کمپین‌ها و سرمایه‌گذاری در یک عرضه اولیه صرافی، تحقیقات لازم را انجام دهید و بدون اطلاع و آگاهی به هر صرافی، حتی معروف‌ترین نام‌ها اعتماد نکنید.

بودجه مورد نیاز پروژه‌ها معمولاً به سرعت و در کمترین زمان تأمین می‌شود و در برخی از موارد حتی مبالغ بسیار بالاتری به‌‌دست می‌آیند. البته باید این نکته را یادآوری کرد که این مسئله فاکتورهایی نظیر چشم‌انداز طرح، میزان جذابیت و کاربردهای آن بستگی دارد. پس از پایان روند عرضه اولیه، این توکن مشابه سایر رمزارزها به ‌عنوان یک دارایی دیجیتال در فهرست صرافی قرار می‌گیرد و امکان خریدوفروش آن وجود خواهد داشت.

مقایسه IEO و ICO؛ تفاوت IEO و ICO چیست؟

شاید برای شما هم سوال به وجود آمده باشد که تفاوت IEO و ICO چیست؟ این دو شاید در ابتدا از نظر مفهوم شباهت زیادی با هم داشته باشند؛ اما در فاصله زمانی بین سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸، پس از مواجهه با حباب ICO و انفجار پروژه‌های بلاکچینی به‌ دنبال جمع‌آوری سرمایه، روزانه تعداد قابل‌توجهی عرضه اولیه ایجاد و سازمان‌دهی می‌شد. بخش زیادی از این عرضه‌های اولیه توانستند میلیون‌ها دلار پول جذب کنند؛ با این حال در این دوره به ‌دلیل عدم وجود قوانین مناسب، کلاهبرداری‌های بسیاری نیز صورت گرفت که منبع آن را می‌توان پیشنهادات نامناسب و گمراه‌کننده معرفی کرد. پس از گذشت مدتی، ICO شکل بهتری به خود گرفت و پس از آن IEO متولد شد. با توجه به عقیده عده زیادی از کاربران، عرضه اولیه صرافی، از اعتبار بسیار بالاتری نسبت به روش ICO برخوردار می‌باشد و معضل عدم نظارت بر کمپین‌ها را تا حد زیادی برطرف کرده است؛ از همین‌ رو باعث امنیت ‌خاطر سرمایه‌گذاران شده است.

تعداد زیادی از عرضه‌های اولیه سکه، قانون‌شکنی کردند و مقررات ارائه اوراق بهادار در آمریکا را زیر پا گذاشتند؛ از همین‌ رو دادخواست‌های بسیاری در دوران حباب ICO اجرا و دارایی بعضی از سرمایه‌گذاران به آن‌ها بازگردانده شد.

شرکت در یک ICO با ریسک‌های زیادی مواجه است. این در حالی است که در عرضه اولیه صرافی یا IEO این ریسک به طرز چشمگیری کاهش می‌یابد. IEO در مقایسه با ICO، از ریسک کمتری برخوردار است. توکن مورد نظر پس از اتمام عرضه اولیه، در فهرست صرافی برگزارکننده قرار می‌گیرد و قابل خریدوفروش است. بدون شک IEO گزینه بسیار بهتری برای سرمایه‌گذاران است؛ چراکه در صورت بروز هر مشکلی امکان خروج سریع از فناوری IEO وجود دارد.

سازماندهی یک IEO

بیش از یک دهه از ظهور ارزهای دیجیتال می‌گذرد و در این بین استارتاپ‌ها و شرکت‌های زیادی شکل گرفته‌اند که برای جذب سرمایه‌گذاران به ‌واسطه رویدادهای عرضه اولیه صرافی یا رویدادهای عرضه اولیه سکه، به رقابت با یکدیگر می‌پردازند. در صورتی که یک تیم توسعه پروژه مرتبط با بلاکچین، قصد راه‌اندازی IEO داشته باشد باید تا پیش از دریافت اولین بودجه، مسیر پیچیده‌ای را طی کند. البته در این مسیر میزان محدودیت‌ها و دردسرها نسبت به بازارهای بورس کمتر است. اما لازم است مسئولان پروژه فاکتورهای بسیاری را مورد ارزیابی قرار دهند.

برای این منظور داشتن یک تیم باتجربه، یک مدل بیزینسی مستحکم و ارائه یک وایت‌پیپر (نوعی گزارش) از جمله موارد ضروری در این فرایند هستند. مسئله بعدی تعیین هاردکپ یا سافت‌کپ است. هاردکپ به این معنی است که برگزارکننده عرضه اولیه، میزان مشخصی از سرمایه را درنظر می‌گیرد تا سرمایه‌ای بیشتر از حد نیاز انباشت نکند. این در حالی است که در سافت کپ برگزارکننده IEO با در نظر گرفتن حداقل بودجه مورد نیاز، تا پایان یک بازه زمانی مشخص، سرمایه‌ای بیش از حد نیاز اولیه را نیز می‌پذیرد.

حال لازم است پلتفرمی با این منظور انتخاب شود. به‌طور مثال بایننس را که یکی از بزرگترین صرافی‌های رمزارز دنیا است در نظر بگیرید. این اکسچنج سرویس مشخصی با نام بایننس لانچ‌پد راه‌اندازی کرده است که تاکنون افراد زیادی از طریق آن سرمایه مورد نیازشان را کسب نموده‌اند. برخی از این نمونه‌ها عبارتند از: بند پروتکل، بیت تورنت، آلفا فایننس لب، واریز ایکس و…. سایر صرافی‌ها نیز پلتفرم‌های منحصر به ‌فرد خودشان را راه اندازی کرده‌اند که دارای ویژگی‌ها و قابلیت‌های مشخصی است.

به ‌طور کلی محدودیت‌های موجود در ICO، سازماندهی IEO را به موضوعی جدی در دنیای کریپتوکارنسی تبدیل کرد. موفقیت‌های کسب شده در این حوزه باعث شد که صرافی‌های متعددی برای راه‌اندازی IEO اعلام آمادگی کنند.

بهترین صرافی ارز دیجیتال در جهان چیست؟

حذف محدودیت‌ها به کمک IEO

با توجه به این موضوع که صرافی‌ها به دنبال برچسب نام خود به پروژه‌های در حال راه‌اندازی و جذب سرمایه هستند، با دقت و ظرافت بسیاری درباره آن‌ها تحقیق می‌کنند؛ بنابراین تنها با تیم‌های معتبر و حرفه‌ای همکاری می‌کنند. در برخی از مواقع ایده‌های مرتبط با بلاکچین و کریپتوکارنسی بسیار جذاب به نظر می‌رسند. اما یک صرافی با تجربه از تمامی ایده‌ها حمایت نمی‌کند و با موارد واقع‌بینانه و دارای اعتبار، همکاری می‌کند.

در IEO برخلاف فرایند STO (فرایند شرکت سهامی عام) خبری از فعالیت‌های محدودکننده نیست؛ تیم توسعه‌دهنده براساس احراز هویت اجباری توسط صرافی همکار خود، درگیر رگولاتوری‌ها نمی‌شود و تمامی افراد در هر نقطه‌ای از دنیا می‌توانند در عرضه اولیه صرافی شرکت کنند.

جالب است بدانید که موضوعی به نام پیش عرضه اولیه سکه نیز وجود دارد که از آن به ‌عنوان تأمین بودجه مورد نیاز جهت برگزاری ICO نیز یاد می‌شود. در چنین شرایطی پروژه‌ای پیروز میدان است که علاوه‌بر داشتن ایده‌های خلاق و آینده‌دار، از تبلیغات کافی و مناسب نیز بهره‌مند باشد.

سخن پایانی

ظهور عرضه اولیه صرافی یا IEO باعث شد که بیشتر مشکلات موجود در ICO رفع گردد. یکی از بزرگترین مزیت‌های IEO نسبت به سایر روش‌های جذب سرمایه، وجود محدودیت‌هایی است که دست کلاهبرداران را از آن کوتاه می‌کند. البته هیچ روشی مصون از مشکلات احتمالی نیست. اما براساس تحقیقات و آمار به‌دست آمده احتمال نفوذ کلاهبرداران در IEO بسیار کمتر از روش ICO است. به یاد داشته باشید که مهم‌ترین نکته برای شرکت در یک IEO، مطالعه دقیق و تحقیق کافی درباره تیم توسعه‌دهنده آن است. حتی درباره مطمئن‌ترین پروژه‌ها که توسط بهترین صرافی‌ها مثل بایننس پشتیبانی می‌شوند، باید تحقیق انجام دهید. پایین آمدن ریسک شکست به لطف IEO، به معنی صفر شدن آن نیست. در این مقاله سعی کردیم به پرسش “ieo چیست؟” پاسخی کامل بدهیم؛ برای مطالعه بیشتر، می‌توانید به سایر محتوای کارگزاری ارز دیجیتال ompfinex مراجعه نمایید.