قرارداد اختیار معامله چیست؟ راهنمای کامل معاملات آپشن (Options)

اختیار معامله یا آپشن تریدینگ (Options Trading) یک استراتژی معاملاتی و سرمایه‌گذاری فوق‌العاده محبوب بوده و سال‌های زیادی است که در بازارهای مالی سنتی استفاده می‌شود. اما طی سال‌های اخیر، معاملات آپشن ارزهای دیجیتال نیز به یکی از ابزارهای محبوب میان معامله‌گران برای تقویت عملکرد و سرمایه آن‌ها تبدیل شده است. قرارداد اختیار معامله همان‌طور که از نامش پیدا است، به شما حق یا اختیار خرید یا فروش مقدار مشخصی از یک ارز دیجیتال را در یک سطح قیمت و زمان از پیش تعیین‌شده را می‌دهد.

پادکست قرارداد اختیار معامله

اختیار معامله به سرمایه‌گذاران این قابلیت را داده که بدون نیاز به خرید یک رمزارز، صرفاً از نوسانات قیمت ارز دیجیتال مربوطه کسب سود کند. اخیار معامله یا آپشن یک راه‌کار نسبتاً کم‌ریسک و کم‌هزینه در مقایسه با معاملات فیوچرز (آتی / Futures) ارز دیجیتال محسوب می‌شود. در حال حاضر، اکثر فعالان این بازار ارز دیجیتال را سرمایه‌گذاران بزرگ و سازمانی تشکیل می‌دهند که طی ماه‌های اخیر، شاهد ورود معامله‌گران شخصی به این حوزه نیز بوده‌ایم.

البته که معاملات آپشن می‌تواند برای افراد کم‌تجربه‌تر پیچیده و پررسیک باشد، اما پتانسیل سود زیادی را هم برای فرد به‌همراه دارند. از این رو تصمیم گرفتیم در این مقاله از صرافی ارز دیجیتال او ام پی فینکس، به بررسی قراردادهای اختیار معامله و نحوه انجام آن‌ها، مزایا و معایب معاملات آپشن و معرفی برترین پلتفرم‌های این حوزه بپردازیم.

قرارداد اختیار معامله چیست و چگونه کار می کند؟

اختیار معامله، معامله آپشن یا آپشنز یک استراتژی معاملاتی پیشرفته است که به معامله‌گر اجازه داده بدون نیاز به خرید، نوسانات و حرکت بعدی قیمت یک ارز را پیش‌بینی کند که در صورت پیش‌بینی صحیح، سود به‌دست می‌آورد. اختیار معامله به زبان ساده، قراردادی است که بین یک خریدار و فروشنده بسته می‌شود که طبق آن، خریدار حق یا اختیار (نه تعهد) خرید یا فروش یک ارز را در زمان و قیمتی از پیش تعیین‌شده دارد.

ترید چیست و چگونه تریدر شویم؟ آموزش جامع شروع معامله گری

در بازار رمزارزها، دارایی مورد نظر در قرارداد اختیار معامله یک ارز دیجیتال است؛ معامله‌گر در این‌جا اگر پیش‌بینی می‌کند قیمت ارز دیجیتال مد نظر او قرار است رشد کند، یک قرارداد کال (خرید / Call) یا کال آپشن (Call Option) را می‌خرد و در صورتی که فکر می‌کند قیمت آن رمزارز کاهش پیدا خواهد کرد، یک قرارداد پوت (فروش / Put) یا پوت آپشن (Put Option) را خریداری می‌کند. به این ترتیب، قرارداد کال به معامله‌گر این اختیار را می‌دهد که ارز دیجیتال مربوطه را در زمان و قیمتی که مشخص کرده، خریداری کند و قرارداد پوت اختیار فروش آن ارز را در زمان و قیمت مشخص‌شده می‌دهد.

در اختیار معامله، سرمایه‌گذار یا معامله‌گر در ازای خرید قرارداد کال تعهدی را متقبل نمی‌شود؛ به این معنی که او این اختیار را دارد که قرارداد مربوطه را در زمان مقرر اجرا نکند و ضرر خود را صرفاً به پریمیومی (Premium) که قبلاً برای خرید قرارداد پرداخت کرده محدود کند. تشخیص اجرا یا عدم اجرای یک قرارداد اختیار معامله، بر اساس محاسبه نقطه بریک‌ایون (نه سود و نه ضرر Break-Even) صورت می‌گیرد؛ بریک‌ایون از مجموع پریمیوم و قیمت استرایک یا اعمال معامله (Strike Price) که از قبل تعیین‌شده به‌دست آمده و معیاری برای ارزیابی سود یا زیان قرارداد به‌شمار می‌آید.

از طرفی دیگر در قرارداد پوت یا فروش، فرد پریمیوم را پرداخت کرده تا ارز دیجیتال مربوطه را در قیمت اعمالی که تعیین کرده و قبل از تاریخ انقضای قرارداد، به فروش برساند. وجود اختیار در معاملات یا قراردادهای پوت، این قابلیت را به معامله‌گر داده که در صورت کاهش شدید قیمت رمزارز مربوطه، قرارداد را قبل از تاریخ انقضای آن به فروش برساند و سود دریافتی را برداشت کند. نقطه بریک‌ایون (نه سود و نه ضرر) در قرارداد اختیار معامله پوت، از طریق کسر پریمیوم از قیمت اعمال یا استرایک به‌دست می‌آید و ورود معامله به ناحیه سود یا ضرر را مشخص می‌کند.

یکی از برتری‌های معاملات آپشنز نسبت به فیوچرز، این است که در این قراردادها شما هزینه کمتری را پرداخت می‌کنید؛ زیرا معامله‌ شما مانند فیوچرز مستقیماً به قیمت رمزارز مربوطه وابسته نیست و هزینه‌ای که پرداخت می‌کنید، بر اساس قیمت استرایک قرارداد شما تعیین می‌شود. به این هزینه پریمیوم گفته می‌شود که از طریق فاکتورهایی نظیر ارزش ذاتی (Intrinsic Value) و میزان شاخص در سود یا ضرر (In/Out of the Money) قرارداد آپشن شما تعیین می‌شود.

اختیار معامله دو نوع دارد و در دوسته آمریکایی (American) و اروپایی (European) قرار می‌گیرد. در یک قرارداد آپشن آمریکایی سرمایه‌گذار در هر زمانی که بخواهد، می‌تواند قبل از تاریخ انقضای تعیین‌شده معامله خود را اجرا کند و یا آن را ببندد. این انعطاف در قراردادهای آمریکایی باعث شده که محبوبیت بیشتری نسبت به مدل‌های اروپایی داشته باشند. از طرفی دیگر، یک آپشن اروپایی به معامله‌گر اجازه داده که فقط در زمان انقضای یک قرارداد، معامله و موقعیت خود را ببندد. اما علی‌رغم جذابیت بیشتر آپشن‌های آمریکایی، مدل‌های اروپایی پریمویم کمتری را برای فرد اعمال می‌کنند.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های اختیار معامله یا آپشن تریدینگ، قابلیت استفاده از اهرم (Leverage) در آن‌ها است. به این معنی که شما می‌توانید با قراردادن سرمایه‌ای کمتر، سودهای تصاعدی و بیشتری را به‌دست آورید. البته که این مسئله در مورد ضرر در یک معامله نیز صدق می‌کند که در صورت یادگیری صحیح اصول معاملات آپشن و شناخت ریسک‌های آن، استراتژی فوق‌العاده سودآوری خواهد بود. برای این منظور، ابتدا باید با اطلاحات رایج در این حوزه آشنا شوید که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم.

اصطلاحات رایج معاملات آپشن

در قراردادهای اختیار معامله، چندین عبارت ویژه این بازار وجود دارند که هر فردی جهت فعالیت در آن باید در مورد این اصطلاحات آگاهی داشته باشد.

کال آپشن (Call Option): کال آپشن به قراردادی گفته می‌شود که به فرد خریدار، اختیار و نه تعهد خرید یک ارز دیجیتال را در زمان و قیمتی از پیش تعیین‌شده می‌دهد.

پوت آپشن (Put Option): پوت آپشن قراردادی است که به خریدار، اختیار و نه تعهد فروش یک ارز دیجیتال در مدت‌زمان و قیمتی از پیش تعیین‌شده را می‌دهد.

قیمت اعمال (Strike Price): استرایک سطح قیمتی است که در آن می‌توان یک ارز دیجیتال را خرید یا فروخت که به قرارداد کال یا پوت اختیار معامله شما بستگی دارد.

تاریخ انقضا (Expiration Date): تاریخ انقضا همان‌طور که مشخص است، تاریخی را مشخص می‌کند که طبق آن، قرارداد شما منقضی شده و دیگر ارزشی ندارد.

پریمیوم (Premium): پریمیوم به بیان ساده، هزینه‌ای است که برای خرید قرارداد پوت یا کال پرداخت می‌کنید. این پریمیوم به فروشنده یا نویسنده قرارداد مربوطه پرداخت می‌شود و به اجرا یا عدم اجرای قرارداد شما ربطی ندارد. پریمیوم یک قرارداد اختیار معامله، بر اساس فاکتورهایی نظیر قیمت ارز مورد معامله، نوسانات فعلی بازار، مدت‌زمان قرارداد و قیمت اعمال یا استرایک تعیین می‌شود و نقش مهمی در وضعیت و عملکرد کلی بازار آپشنز ایفا می‌کند.

در سود (In the Money): معامله آپشن یا قرارداد اختیار معامله شما زمانی «در سود» در نظر گرفته می‌شود که قیمت ارز دیجیتال مربوطه به سطحی رسیده که خریدار با اجرای معامله یعنی خرید یا فروش آن ارز سود می‌کند.

در ضرر (Out of the Money): یک معامله آپشن هنگامی «در ضرر» است که خریدار قرارداد، با خرید یا فروش آن ارز یعنی اجرای معامله خود، شاهد ضرر خواهد بود.

زوال زمانی (Time Decay): زوال زمانی به کاهش ارزش یک قرارداد با نزدیک‌شدن آن به تاریخ انقضا اشاره دارد.

نوسان ضمنی (Implied Volatility): نوسان ضمنی، ارزیابی انتظارات فعالان بازار از نوسانات آینده قیمت یک رمزارز است و در پریمیوم قرارداد تاثیر می‌گذارد.

ضرایب یونانی (Options Greeks): به‌طور کل این ضرایب، میزان حساسیت قیمت یک قرارداد را نسبت به قیمت ارز دیجیتال مربوطه ارزیابی می‌کنند و به شرح زیر هستند:

• دلتا (Delta): دلتا میزان حساسیت قیمت قرارداد به تغییرات قیمت رمزارز مورد معامله است.
• گاما (Gamma): گاما حساسیت قرارداد نسبت به نوسانات قیمت رمزارز مربوطه را نشان می‌دهد.
• تتا (Theta): تتا میزان حساسیت قرارداد نسبت به نوسانات ضمنی است.
• وگا (Vega): وگا حساسیت قیمت قرارداد در برابر تغییرات نوسانات ضمنی را ارزیابی می‌کند.

ارزش ذاتی (Intrinsic Value): ارزش ذاتی اختلاف میان قیمت اعمال و قیمت فعلی ارز دیجیتال مورد معامله را نشان می‌دهد.

ارزش زمانی (Time Value): ارزش زمانی در واقع مقداری از پریمیوم یک قرارداد اختیار معامله را نشان می‌دهد که بازتاب‌کننده مدت‌زمان باقیمانده تا انقضای آن قرارداد است.

درک صحیح این اصطلاحات و به‌کارگیری آن‌ها در معاملات آپشن، برای معامله‌گران بسیار ضروری بوده تا بتوانند از این نوع معاملات در بازار ارز دیجیتال به سود برسند. علت هم این‌جا است که قرارداد اختیار معامله یک محصول سرمایه‌گذاری اهرم‌بالا بوده و در صورت عدم اجرای صحیح، ممکن است ضررهای سنگینی را برای سرمایه‌گذار به‌همراه داشته باشد. در ادامه دو مثال برای آپشن‌های کال و پوت ارزهای اتریوم و بیت کوین آورده‌ایم.

مثال برای آپشن کال: فرض کنید یک سرمایه‌گذار در مورد رشد قیمت اتریوم خوش‌بین بوده و در حال حاضر، این رمزارز در سطح ۲,۰۰۰ دلار معامله می‌شود. وی تصمیم می‌گیرد یک قرارداد کال را با قیمت استرایک ۲,۵۰۰ دلار خریداری کند که تاریخ انقضای این قرارداد ۶ ماه بوده و پریمیوم پرداختی ۳۰۰ دلار است. به این ترتیب، سطح بریک‌ایون فرد در چنین قراردادی ۲,۸۰۰ دلار می‌شود که مجموع پریمیوم و قیمت استرایک است.

قیمت قراردادهای آپشن معمولاً بر اساس سهم محاسبه می‌شود و این سهام در بسته‌های ۱۰۰ عددی عرضه می‌شوند که یعنی اگر فرد در یک قرارداد کال ۲۰۰ دلار سود کرده باشد و ۱۰۰ سهم از آن قرارداد را خریده باشد، ۲۰,۰۰۰ دلار سود به‌دست خواهد آورد.

حال در مثال بالا، در صورتی که قیمت اتریوم به ۳,۰۰۰ دلار برسد یعنی ۲۰۰ دلار از سطح بریک‌ایون فرد بالاتر باشد، این قرارداد در مجموع به سود ۲۰,۰۰۰ دلاری می‌رسد. از طرفی دیگر اگر قیمت اتریوم تا ۲,۶۰۰ دلار رشد داشته باشد، با توجه به قیمت استرایک ۲,۵۰۰ دلاری، ضرر معامله‌گر در هر یک سهمی که از این قرارداد خریده به ۱۰۰ دلار می‌رسد.

مثال برای آپشن پوت: موقعیتی را فرض کنید که یک سرمایه‌گذار پیش‌بینی می‌کند بیت کوین ۵۰,۰۰۰ دلاری قیمت بالایی داشته و دچار کاهش خواهد شد. این فرد تصمیم می‌گیرد که یک قرارداد پوت را با قیمت استرایک ۴۵,۰۰۰ دلار، تاریخ انقضای ۳ ماهه و پریمیوم ۵۰۰ دلاری را بخرد. به این ترتیب، سطح بریک‌ایون این قرارداد ۴۴,۵۰۰ دلار خواهد شد که از طریق کسر پریمیوم از قیمت استرایک به‌دست می‌آید.

حال چنانچه قیمت بیت کوین تا ۴۰,۰۰۰ دلار کاهش پیدا کند، این قرارداد پوت به ازای هر سهم ۵,۵۰۰ دلار در سود می‌رود که اگر فرد یک بسته ۱۰۰ عددی از سهام این قرارداد را خریده باشد، شاهد ۵۵,۰۰۰ دلار سود خواهد بود. اما در صورتی که قیمت بیت کوین بالاتر از ۴۵,۰۰۰ دلار (قیمت استرایک) باقی بماند، سرمایه‌گذار می‌تواند صبر کند تا انقضای این قرارداد به پایان برسد و فقط پریمیومی که پرداخت کرده را به‌عنوان ضرر از دست بدهد.

اختیار معامله چه مزایا و ریسک هایی دارد؟

معاملات آپشن مزایا و معایب مختلفی دارند که هر سرمایه‌گذاری پیش از ورود به این حوزه، باید در مورد آن‌ها اطلاعات داشته باشد. در ادامه مهم‌ترین این موارد را بررسی کرده‌ایم.

مزایای قرارداد اختیار معامله:

• در آپشن تریدینگ شما نیازی به خرید مستقیم یک ارز دیجیتال نداشته و صرفاً مسیر آینده قیمت آن ارز را پیش‌بینی می‌کنید.

• فرد در معاملات آپشن می‌تواند از اهرم استفاده کند و با سرمایه کمتر، سودهای بیشتری به‌دست آورد که البته این مسئله، در مورد ضرر معاملات نیز صدق می‌کند.

• سرمایه‌گذاران می‌توانند از طریق معاملات آپشنز، ضررهای فعلی در سبد سرمایه خود را جبران کنند.

• معاملات آپشن انعطاف بالایی دارند، چرا که در آن‌ها می‌توانید یک سطح قیمت را برای اعمال و اجرای معامله خود و همچنین یک تاریخ انقضا را برای آن انتخاب کنید. همچنین، این معاملات را می‌توان در جهت کاهش یا افزایش قیمت ارزهای دیجیتال اجرا کرد و از روندهای صعودی یا نزولی بازار سود به‌دست آورد.

ریسک های قرارداد اختیار معامله:

• معاملات آپشن یک استراتژی ریسکی و پیچیده بوده که می‌تواند یک معامله‌گر ناآگاه را دچار ضررهای سنگینی کند.

• استفاده از اهرم در این معاملات یک شمشیر دو لبه بوده و در صورت پیش‌بینی نادرست روند قیمت یک ارز، معامله‌گر ممکن است ضرر زیادی را متحمل شود.

• تشخیص روند آینده بازار ارزهای دیجیتال دشوار است، به‌ویژه زمانی که این پیش‌بینی برای یک رمزارز مشخص و در بازه زمانی مشخصی صورت گیرد. تاریخ انقاضا در این قراردادها به این معنی است که اگر بازار طبق پیش‌بینی شما در زمان تعیین‌شده حرکت نکرد، معامله شما منسوخ و بی‌ارزش شده و پریمیوم پرداختی از دست می‌رود.

• برخی از پلتفرم‌ها و بازارهای آپشن یک ارز دیجیتال، نقدینگی بالایی ندارند که یعنی معامله‌گر برای اجرای قرارداد مورد نظر خود، باید مدتی را منتظر بماند که شاید در این بازه، قیمت رمزارز مربوطه از سطح مطلوب دور شود.

• معاملات آپشن پیچیدگی ویژه خود را داشته و نیازمند دانش و تجربه هستند که به همین دلیل، برای همه معامله‌گران ارزهای دیجیتال مناسب نخواهند بود.

• گاهی اوقات ممکن است بعضی افراد در معرض ریسک طرف مقابل (Counterparty Risk) قرار بگیرند که در آن، خریدار یا فروشنده قرارداد ممکن است به تعهدات خود عمل نکند و برای طرف دیگر قرارداد، ضرر به‌همراه داشته باشد.

معرفی بهترین پلتفرم‌های معاملات آپشن یا اختیار معامله

هنگامی که صحبت از فعالیت در بازار معاملات آپشن ارزهای دیجیتال می‌شود، انتخاب بهترین و مناسب‌ترین پلتفرم معاملاتی یکی از مهم‌ترین مسائلی است که تفاوت‌های زیادی را در تجربه معاملاتی شما رقم خواهد زد. این پلتفرم‌ها علاوه‌بر ارائه ابزار و قابلیت‌های مرتبط با معاملات آپشنز، باید یک محیط و بستر امن و مطمئن را در راستای تقویت سود کاربران خود فراهم کرده باشند. در ادامه به معرفی چند نمونه از برترین پلتفرم‌های آپشنز می‌پردازیم.

بایننس (Binance): بایننس یکی از بزرگ‌ترین صرافی‌های ارز دیجیتال دنیا است که بستری قدرتمند ویژه معاملات آپشنز برای کاربران تازه‌وارد و باتجربه ایجاد کرده است. قراردادهای آپشن در این پلتفرم از نوع اروپایی بوده و رابط کاربری ساده و کارآمدی دارد. قراردادهای اختیار معامله در بایننس برای ارزهای دیجیتال بیت کوین، اتریوم، بی‌ان‌بی، ریپل و دوج کوین ارائه می‌شوند و تسویه معاملات از طریق استیبل کوین (Stablecoin) صورت می‌گیرد.

بای‌بیت (ByBit): یکی از پلتفرم‌های معاملاتی که طی سال‌های اخیر محبوبیت زیادی پیدا کرده بای‌بیت است که معاملات آپشن خود را مشابه با بایننس، به‌صورت اروپایی ارائه می‌کند. بای‌بیت محیطی کاربرپسند داشته و کاربران تازه‌وارد به‌راحتی می‌توانند فعالیت‌های خود را در آن پیش ببرند. این پلتفرم ۳ ابزار مختلف تحت عناوین کاوش (Explore)، آسان (Easy) و حرفه‌ای (Pro) برای قراردادهای اختیار معامله قرار داده تا کاربران با هر سطح تجربه‌ای که دارند، بتوانند از میان این سه مدل یکی را انتخاب کنند. در بای‌بیت معاملات آپشن بیت کوین و اتریوم ارائه می‌شوند.

دریبیت (Deribit): پلتفرم دریبیت بزرگ‌ترین بازار مشتقات (Derivatives) بیت کوین در دنیا شناخته می‌شود که مناسب معامله‌گران حرفه‌ای بوده و عمق زیاد بازار، نقدینگی بالا و ابزارهای معاملاتی از ویژگی‌های برجسته این پلتفرم به‌شمار می‌آیند. در این پلتفرم، معاملات آپشن اتریوم و بیت کوین انجام شده و قراردادهای موجود، یک تاریخ انقضا و قیمت استرایک از پیش تعیین‌شده داشته که کاربران از میان چندین سبد و قرارداد مختلف، یکی را به صلاحدید خود انتخاب کرده و می‌خرند.

قراردادهای دریبیت در قالب رمزارز مورد معامله تسویه می‌شوند و این فرآیند به‌طور خودکار پس از تاریخ انقضای مربوطه صورت می‌گیرد. ساختار کارمزدهای سفارش‌‌گذار (Maker) و سفارش‌بردار (Taker) در این پلتفرم منحصربه‌فرد بوده و کارمزد معامله‌گرانی که سفارش جدید در دریبیت ثبت می‌کنند، کمتر از کاربرانی است که این نقدینگی را با معاملات خود برداشت می‌کنند.

اوکی‌اکس (OKX): اوکی‌اکس هم یکی دیگر از پلتفرم‌های معاملاتی ارز دیجیتال است که از معاملات آپشن بیت کوین و اتریوم پشتیبانی می‌کند و چندین انتخاب برای قیمت استرایک و تاریخ انقضای قرارداد در اختیار کاربران قرار می‌دهد. کارمزدهای این پلتفرم برای سفارش‌گذار از ۰.۰۲ درصد و برای سفارش‌بردار از ۰.۰۳ درصد شروع می‌شوند و بر اساس حجم معاملات، می‌توانند کمتر هم شوند. تسویه قراردادهای اختیار معامله در صرافی اوکی‌اکس، در قالب رمزارز مورد معامله تسویه شده و یک حساب دمو را نیز برای آزمون و خطای استراتژی‌های معامله‌گران ایجاد کرده است.

اچ‌تی‌اکس (HTX): صرافی اچ‌تی‌اکس که تا چندی پیش با نام هوبی (Huobi) فعالیت می‌کرد، قراردادهای آپشن خود را در دو نوع آمریکایی و اروپایی ارائه می‌کند. این پلتفرم رابط کاربری ساده‌ای داشته و ابزارهای معاملاتی مختلفی را برای معامله‌گران با سطح تجارب مختلف ارائه می‌دهد. کاربران می‌توانند با توجه به شرایط فعلی بازار ارز دیجیتال، استراتژی‌های مختلفی را در پلتفرم اچ‌تی‌اکس پیاده کنند و معاملات آپشن بیت کوین و اتریوم این صرافی، در قالب استیبل کوین تتر (USDT) تسویه می‌شوند.

در نهایت باید گفت که قرارداد اختیار معامله یا آپشنز، یک استراتژی معاملاتی و سرمایه‌گذاری جذاب بوده که البته به دانش و تجربه کافی و شناخت بازار و ریسک‌های آن نیاز دارد. به این ترتیب شما به‌عنوان یک معامله‌گر باید پیش از انجام معاملات خود، تحقیقات و تحلیل‌های بازار خود را به‌دقت کامل کنید که با شناخت روند فعلی یک بازار، ارزیابی صحیح پریمیوم معاملات و مدیریت ریسک صحیح، می‌توانید در این معاملات موفق ظاهر شوید و از معاملات آپشن سودهای خوبی کسب کنید.

بازار ارزهای دیجیتال نوسانات شدید و غیرمنتظره‌ای را تجربه می‌کند و با توجه به پیچیدگی معاملات آپشن، ممکن است در صورت اشتباه ضررهای سنگینی را متحمل شوید. به این ترتیب در صورتی که قصد فعالیت در این بازار را دارید، ابتدا باید اصول آن را به‌خوبی آموزش ببینید، تحقیقات خود را درباره تمامی جوانب آن کامل کنید و از طریق پیاده‌سازی یک استراتژی صحیح، به کسب سود در معاملات آپشن ارزهای دیجیتال بپردازید.

در این مقاله از صرافی ارز دیجیتال او ام پی فینکس، سعی کردیم راهنمای کاملی از قرارداد اختیار معامله، نحوه انجام آن و ریسک‌ها و مزایای مربوطه برای شما ارائه کنیم. در صورتی که پیرامون مطالب فوق سوال، پیشنهاد و یا انتقادی داشتید، می‌توانید با ثبت نظر خود با ما مطرح کنید.

سوالات شما در مورد قرارداد اختیار معامله