حمله داستینگ Dusting Attack چیست؟

حمله داستینگ (Dusting Attack) یکی از روش‌های متداول در دنیای ارزهای دیجیتال است که با هدف نقض حریم خصوصی کاربران انجام می‌شود. در این نوع حمله، مهاجمان مقادیر بسیار کمی ارز دیجیتال، معروف به داست (Dust)، به کیف پول‌های مختلف ارسال می‌کنند تا با تحلیل تراکنش‌ها، هویت صاحبان کیف پول‌ها را شناسایی کنند. این حملات می‌توانند به فیشینگ، اخاذی سایبری یا تهدیدهای دیگر منجر شوند. در این مقاله از وبلاگ صرافی ارز دیجیتال او ام پی فینکس، به‌طور جامع به معرفی حملات داستینگ، نحوه کار آن‌ها و راه‌های پیشگیری از این حملات می‌پردازیم.

پادکست حمله داستینگ

درک حملات داستینگ در ارزهای دیجیتال

در این نوع حمله، مهاجم مقدار کمی ارز دیجیتال که به عنوان داست یا همان گرد و غبار شناخته می‌شود، به تعداد زیادی از آدرس‌های کیف پول ارسال می‌کند. هدف این کار ردیابی این آدرس‌ها به منظور شناسایی و از بین بردن ناشناس بودن آن‌ها است. این تکنیک می‌تواند برای اهداف مختلفی، هم با نیت‌های خوب و هم با نیت‌های بد، مورد استفاده قرار گیرد.

برای مثال، افرادی که نیت‌های بد دارند ممکن است از حمله داستینگ برای شناسایی افرادی که مقادیر زیادی ارز دیجیتال دارند استفاده کنند و سپس آن‌ها را برای حملات فیشینگ یا اخاذی‌های سایبری هدف قرار دهند.

حمله داستینگ چگونه کار می‌کند؟

مهاجمان بر این واقعیت تکیه می‌کنند که کاربران ارزهای دیجیتال متوجه نمی‌شوند مقادیر کمی ارز دیجیتال به آدرس‌های کیف پول آن‌ها واریز شده است.

به دلیل نحوه عملکرد بلاکچین‌ها، با شفافیت و قابلیت ردیابی آن‌ها، امکان پیگیری حرکت تراکنش‌ها وجود دارد که ممکن است به شناسایی صاحبان کیف پول منجر شود. برای اینکه یک حمله داستینگ مؤثر باشد، صاحب کیف پول باید گرد و غبار کریپتو را با سایر وجوه در همان کیف پول ترکیب کند و آن را در تراکنش‌های دیگر استفاده کند.

با ترکیب مقدار کمی ارز دیجیتال در سایر تراکنش‌ها، هدف حمله ممکن است به طور ناخواسته و ناآگاهانه داست را به یک سازمان متمرکز خارج از بلاکچین ارسال کند. از آنجا که پلتفرم‌های متمرکز باید قوانین احراز هویت مشتری (KYC) را رعایت کنند، اطلاعات شخصی قربانی را ذخیره می‌کنند و در نتیجه امکان دارد در معرض حملات فیشینگ، تهدیدات سایبری، اخاذی و دیگر حملات هکری قرار گیرد که با هدف سرقت اطلاعات حساس خارج از بلاکچین انجام می‌شوند.

نمایش نموداری از حمله داستینگ کریپتو

آدرس‌های ارز دیجیتالی که بیشتر در معرض حملات داستینگ هستند، آدرس‌های مبتنی بر UTXO هستند که در بلاکچین‌های مختلف مانند بیتکوین، لایتکوین و دش استفاده می‌شوند. این بلاکچین‌ها برای هر تغییری که از تراکنش‌ها باقی می‌ماند، آدرس جدیدی ایجاد می‌کنند. UTXO از دوبار خرج کردن جلوگیری می‌کند و به خروجی تراکنش خرج‌نشده‌ای گفته می‌شود که پس از انجام یک تراکنش باقی می‌ماند و می‌تواند به عنوان ورودی برای تراکنش دیگری استفاده شود.

این شبیه به باقیمانده پولی است که وقتی ۹.۵۹ دلار خرج می‌کنیم و ۱۰ دلار پرداخت می‌کنیم، از فروشنده دریافت می‌کنیم. همان‌طور که آن پول خرد می‌تواند در تراکنش‌های مالی دیگر به کار برده شود، داست کریپتو از چندین آدرس نیز می‌تواند در تراکنش‌های دیگر خرج شود. با شناسایی منشا وجوه از تراکنش‌های حمله داستینگ، مهاجمان می‌توانند از ابزارهای تکنولوژیکی پیشرفته برای ردیابی و شناسایی هویت قربانی استفاده کنند.

چه کسانی حملات داستینگ انجام می‌دهند؟

گروه‌های مختلفی احتمال دارد حمله داستینگ را انجام دهند. افراد با نیت‌های بد این تکنیک را برای شناسایی دارندگان بزرگ ارزهای دیجیتال به کار می‌گیرند تا این افراد را هدف حملات فیشینگ یا اخاذی سایبری قرار دهند.

نهادهای دولتی نیز در برخی موارد برای تحقیق در مورد فعالیت‌های مجرمانه، مانند فعالیت‌های غیرقانونی یا فرار مالیاتی، از حملات داستینگ کمک می‌گیرند. شرکت‌های تحلیل بلاکچین ممکن است این حملات را برای اهداف تحقیقاتی به کار می‌برند.

فردی که حمله داستینگ را انجام می‌دهد لزوما همان فردی نیست که نتایج آن را تحلیل می‌کند. هر کسی که مهارت‌ها، ابزارها و زمان لازم را داشته باشد، می‌تواند پس از یک حمله داستینگ، داست‌های کریپتو را تحلیل کند.

هزینه‌های حملات داستینگ

اگرچه مقدار ارز دیجیتال ارسال شده در حمله داستینگ کم است، اما هزینه‌های مرتبط با این حملات می‌تواند قابل توجه باشد. مهاجمان باید برای اجرای یک حمله داستینگ هزینه‌های شبکه را پرداخت کنند که این هزینه‌ها اغلب بیشتر از مقدار داستی است که ارسال می‌شود. با افزایش هزینه‌های شبکه در برخی بلاکچین‌ها، حملات داستینگ در این شبکه‌ها کمتر شده است.

چگونه از حملات داستینگ جلوگیری کنیم؟

اگرچه احتمال اینکه کاربران ارزهای دیجیتال قربانی حمله داستینگ شوند کم است، اما آن‌ها باید چند اقدام ساده را برای محافظت از خود در برابر چنین حملاتی انجام دهند.

با توجه به افزایش کارمزدهای تراکنش‌ها، به‌ویژه در بلاکچین بیتکوین، برای هکرها نسبت به چند سال گذشته اجرای حملات داستینگ کریپتو پرهزینه‌تر شده است. با این حال، کاربران ارزهای دیجیتال باید چند اقدام امنیتی را برای محافظت از وجوه خود انجام دهند.

از آنجا که حملات داستینگ بر تجزیه و تحلیل ترکیبی چندین آدرس متکی هستند، اگر گرد و غبار کریپتو جابه‌جا نشود، مهاجمان نمی‌توانند تراکنشی را که اتفاق نیفتاده پیگیری کنند و به اتصالات لازم برای شناسایی کیف پول‌ها دست یابند.

اقدامات ساده، مانند دقت و آگاهی، می‌توانند کمک بزرگی در مقابله با این حملات باشند. با این حال، روش‌های پیچیده‌تری نیز وجود دارد که می‌توان از آن‌ها برای محافظت از وجوه کیف پول استفاده کرد و در اینجا به چندین روش موثر اشاره می‌کنیم:

• به کارگیری ابزارهای حفظ حریم خصوصی مانند The Onion Router (TOR) یا یک شبکه خصوصی مجازی (VPN) برای افزایش ناشناس‌بودن و تقویت امنیت.
• استفاده از کیف پول‌های سلسله مراتبی (HD) که به‌طور خودکار برای هر تراکنش جدید یک آدرس جدید ایجاد می‌کنند و ردیابی تراکنش‌های شما را برای هکرها دشوار می‌سازند.
• استفاده از خدمات تبدیل داست که به‌طور خودکار گرد و غبار کریپتو را به توکن‌های بومی تبدیل می‌کنند تا در معاملات آینده استفاده شوند.

با اتخاذ این اقدامات، کاربران می‌توانند از وجوه خود محافظت کنند. با این حال، کاربران ارزهای دیجیتال باید از تهدیدات سایبری دیگر، علاوه بر حملات داستینگ و تلاش‌های شناسایی کیف پول‌ها، آگاه باشند. به عنوان مثال، باج‌افزار (Ransomware) نوعی بدافزار است که طراحی شده تا دسترسی یک کاربر یا سازمان به فایل‌های دیجیتالی خود را مسدود کند تا زمانی که مبلغی به‌عنوان باج پرداخت شود.

کریپتوجکینگ (Cryptojacking) نیز نوعی حمله سایبری محسوب می‌شود که در آن مجرمان به‌طور مخفیانه از قدرت محاسباتی قربانی برای استخراج ارز دیجیتال استفاده می‌کنند. ارزهای دیجیتال می‌توانند فناوری‌های مفید و کارآمدی باشند، اما امکان دارد در معرض اقدامات مخرب قرار گیرند که هدف اصلی آن‌ها سرقت داده‌ها و ارزش است. به همین دلیل، کاربران همیشه باید با احتیاط عمل کنند و از خطرات مرتبط با ارزهای دیجیتال آگاه باشند.

آیا همه حملات داستینگ کلاهبرداری کریپتویی هستند؟

همه تراکنش‌های داستینگ که به آدرس کیف پول‌های ارز دیجیتال ارسال می‌شوند، لزوما کلاهبرداری نیستند. تکنیک داستینگ می‌تواند برای اهدافی غیر از فعالیت‌های هکری نیز استفاده شود.

به عنوان مثال، دولت‌ها ممکن است از این روش برای ارتباط دادن یک آدرس ارز دیجیتال خاص با فرد یا سازمانی و شناسایی فعالیت‌های مجرمانه مانند پول‌شویی، فرار مالیاتی، تهدیدات تروریستی و… استفاده کنند یا برای اطمینان از رعایت مقررات و امنیت.

توسعه‌دهندگان نیز ممکن است از داستینگ برای انجام تست‌های استرس نرم‌افزار خود استفاده کنند؛ این نوع آزمایش نرم‌افزار شامل بررسی عملکرد آن در شرایط شدید برای تعیین استحکام، سرعت پردازش تراکنش‌ها، مقیاس‌پذیری شبکه و پروتکل‌های امنیتی است. این امر به شناسایی مشکلات و نقاط ضعف احتمالی در نرم‌افزار کمک کرده و به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا عملکرد و امنیت آن را بهبود بخشند.

معامله‌گران کریپتو نیز ممکن است به‌طور طبیعی و از طریق معاملات خود، مقادیر کمی از ارزهای دیجیتال (داست) دریافت کنند که این وضعیت به‌عنوان یک حمله محسوب نمی‌شود. بسیاری از صرافی‌ها به کاربران این امکان را می‌دهند که این مقادیر کم را به توکن‌های بومی تبدیل کرده و در معاملات آینده یا برای ارزهای دیجیتال با کارمزد پایین استفاده کنند.

پرسش‌های متداول در مورد حملات داستینگ (Dusting Attack)