دائو چیست؟ معرفی بهترین ارزهای دیجیتال DAO

سازمان غیرمتمرکز خودمختار (DAO)، یک ساختار مدیریتی است که از فناوری بلاکچین برای خودکارسازی برخی از جنبه‌های رای‌گیری و پردازش تراکنش‌ها استفاده می‌کند. دائو جزء کلیدی برنامه‌های مهم بلاکچین از جمله ارزهای دیجیتال و وب ۳.۰ است که بخشی از معماری پیشنهادی برای نسل بعدی وب غیرمتمرکز را تشکیل می‌دهد.

پادکست مقاله دائو چیست؟

برای ملموس‌تر شدن مفهوم دائو، شرکت‌های مطرحی مثل اپل و مایکروسافت را تصور کنید. به نظر شما این سازمان‌های بزرگ تصمیمات اساسی و مهم خود را چگونه اتخاذ می‌کنند؟ همانطور که می‌دانید، معمولا در این شرکت‌ها در وهله اول اعضای هیات مدیره پیشنهادات و نظرات خود را ارائه می‌دهند و سپس در صورت تایید آنها توسط مقامات بالادستی، به مرحله اجرا در می‌آیند. در این روش به اصطلاح سنتی، بیشتر مواقع اختیارات افراد محدود است و حتی احتمال وجود اختلاف نظر بین اعضا نیز وجود دارد. برای رفع این دست از نواقص سیستم سنتی، می‌توان از دائو و تکنولوژی بلاکچین کمک گرفت.

در این مقاله با ما از صرافی ارز دیجیتال او ام پی فینکس همراه باشید تا علاوه بر آشنایی با مفهوم دائو که اخیرا، راه خود را به دنیای غیرمتمرکز پیدا کرده و به احتمال زیاد در آینده‌ای نزدیک جایگزین سیستم‌های مدیریت سنتی خواهد شد، نحوه کار آن، مزایا، معایب و تاثیر آن بر سازمان‌ها را مرور کنیم. در نهایت چند مثال از کاربرد دائو را نیز ارائه خواهیم کرد.

ویژگی‌های کلی دائو

مهم‌ترین موضوع در سازمان غیرمتمرکز خودمختار این است که در این سازمان‌ها هیچ مرجع مرکزی برای تصمیم‌گیری وجود ندارد و به‌جای یک فرد، قدرت بین دارندگان توکن توزیع می‌شود و جامعه به صورت دست جمعی به یک موضوع رای می‌دهند. پس از آن، همه رای‌ها از طریق دائو روی یک بلاکچین ارسال می‌شوند و این تصمیمات برای عموم قابل مشاهده می‌شود.

• دسترسی سریع: خرید بیت کوین

وظیفه بعدی یک سازمان غیرمتمرکز خودمختار تامین امنیت است؛ چراکه وجود یک ضعف در سیستم و وقوع یک سوءاستفاده ممکن است میلیون‌ها دلار از پس‌انداز خزانه‌داری دائو را از بین ببرد. اتفاقی که برای اتریوم کلاسیک افتاد، نمونه بارز این نوع ضعف‌ها است. دائو تاکنون برای جمع آوری پول برای پروژه‌های خاص و ایجاد انواع جدیدی از ساختارهای تجاری استفاده شده است. با استفاده از قابلیت‌های این سیستم همچنین می‌توان بسیاری از فرآیندهای مالی را در پلتفرم‌های بلاکچین مانند اتریوم به طور خودکار انجام داد تا اطمینان حاصل شود که سهامداران طبق قوانینی که همه با آن موافق هستند، پاداش دریافت می‌کنند.

دائوها همچنین برای خودکارسازی فرایند تصمیم‌گری به صورت مشترک و بر اساس سطح خاصی از سرمایه‌گذاری، حمایت یا مشارکت مناسب هستند.

طرفداران این سیستم بر این باورند که می‌توان دائوها را جایگزینی برای اعتماد مبتنی بر روابط شخصی یا تصمیم‌گیری توسط یک مرجع مرکزی دانست. با این حال، یکی از مهم‌ترین اهداف ایجاد اعتماد از طریق کدنویسی محسوب می‌شود که هنوز به طور کامل تکمیل نشده‌است. شایان ذکر است که دائوها مستقیما فرآیندهای فیزیکی و قانونی یا ارتباطات با نهادهای دولتی مورد نیاز برای تشکیل پرونده، پرداخت مالیات و دریافت مجوز را خودکار نمی‌کنند. علاوه بر این، قراردادهای هوشمندی که بر تصمیم‌گیری و اجرای DAO حاکمند، کد نرم افزاری هستند؛ نه قراردادهای الزام‌آور قانونی. به همین دلیل در بیشتر موارد، اجماع حاصل باید توسط عوامل انسانی یا همان شرکت‌کنندگان انجام شود.  

دائو چگونه کار می‌کند؟

برای شروع، برنامه‌نویسان قرارداد هوشمند را کدگذاری می‌کنند تا فرآیند خودکارسازی تراکنش‌های مالی، خلق کوین‌های جدید و تخصیص آرا را تعیین کنند. به‌عنوان مثال، این کدها تعیین می‌کنند که آرا باید بر اساس کدامیک از مواردی همچون کل سرمایه‌گذاری، گروه‌بندی کیف پول‌های ارزهای دیجیتال یا بر اساس برخی منحنی‌های لگاریتمی که ریسک تسلط ابرسرمایه‌گذاران بر فرآیند رای‌گیری را کاهش می‌دهد، تخصیص داده شود.

یک DAO همچنین به ساختار قانونی نیاز دارد و کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات‌متحده (SEC) اعلام کرده‌ که فروش توکن‌های رمزنگاری در یک DAO مستلزم ثبت آنها به عنوان اوراق بهادار است. در همین راستا، ایالت‌هایی از جمله تنسی و وایومینگ شروع به تعیین دائو به عنوان نهادهایی با وضعیت قانونی کرده‌اند.

برای آغاز فعالیت دائو، تیم اصلی اعضای یک سازمان طی جلسه‌ای قراردادهای هوشمند را تایید می‌کنند که البته می‌توان این کار را به صورت عمومی نیز انجام داد. در هر یک از مراحل، به اعضا اجازه داده‌می‌شود که پس از شناخت کامل عملکرد پروتکل، کد را بررسی و اطمینان حاصل کنند که قرارداد هوشمند با اهداف دائو همسو باشد.

اجرای قراردادهای هوشمند به سازمان این امکان را می‌دهد که برای فعالیت به ورودی‌های انسانی متکی نباشد. با این روش، تصمیمات به طور جمعی از طریق فرآیند رای‌گیری اتخاذ و به طور خودکار توسط قرارداد هوشمند اجرا می‌شوند. در اصل، یک DAO را نمی‌توان تغییر داد مگر اینکه اکثریت اعضا در مورد آن به اتفاق نظر برسند. به طور مشابه، از آنجایی که خزانه وجوه در یک DAO توسط قرارداد هوشمند محافظت می‌شود، هیچ طرفی نمی‌تواند بدون تایید اکثریت اعضا به دارایی‌ها دسترسی داشته‌باشد.

• دسترسی سریع: قیمت اتریوم

مزایای دائو چیست؟

دائو مزایای زیادی را در اختیار استفاده‌کنندگان قرار می‌دهد که از جمله آنها می‌توان به مواردی که در ادامه می‌آید اشاره کرد: خودکارسازی فرآیندهای مالی مرتبط با یک سازمان، سرعت بخشیدن به فرآیند جمع‌آوری کمک‌های مالی برای ایده‌های جدید، ایجاد اطمینان از کسب رای منصفانه در سازمان‌ها، سهولت در توزیع بازده و سود و در نهایت بهبود وسعت دید درباره قوانین مربوط به تخصیص سرمایه‌گذاری‌ها و تصمیم‌گیری‌ها.

معایب دائو چیست؟

با وجود مزایای زیادی که دائو در اختیار استفاده‌کنندگان قرار می‌دهد اما این قابلیت نیز مانند هر چیز دیگری جنبه‌های منفی نیز دارد. به عنوان مثال، زمانی که مشکلی در دائو کشف می‌شود، تغییر قراردادهای هوشمند خودکار کار دشواری است. دومین موضوع اینکه هکرها می‌توانند راه‌هایی را برای سوء استفاده از وجوه قانونی سهامداران کشف کنند.

مشکل دیگر این است که در برخی از موارد، شرکت‌کنندگان کارمزد تراکنش‌های بالایی تا سقف ۱۰۰ دلار برای هر تراکنش در DAOهای اولیه پرداخت می‌کنند. از طرفی، انسان‌ها همچنان ملزم به اجرای فرآیندهای فیزیکی و قانونی هستند که همین امر می‌تواند اهداف DAO را به چالش بکشد. به عنوان نکته پایانی در این بخش باید گفت که دولت‌ها هنوز در حال بررسی وضعیت حقوقی DAO هستند که خطرات مالیاتی و قانونی را برای سرمایه‌گذاران به همراه دارد.

تاثیر دائو بر سازمان‌ها

دائوها هنوز در حال پیشرفت و توسعه هستند. در کوتاه مدت، آنها احتمالا بیشترین تاثیر را در جذب سرمایه برای اهداف خاص خواهند داشت. در دنیای امروز، سرویس‌هایی مانند GoFundMe به افراد کمک می‌کنند تا در مواردی که برای پیگیری مناسب هستند، مشارکت کنند. دائوها می‌توانند چنین ابتکاراتی را با اجازه دادن به شرکت‌کنندگان برای رأی دادن در مورد استراتژی‌هایی که با مقاصد آنها هماهنگ است، تقویت کنند.

دائو همچنین می‌تواند روند ایجاد انواع جدیدی از سازمان‌های سرمایه‌گذاری را تسهیل کرده و فرآیند بازگرداندن وجوه به شرکت‌کنندگان را خودکار کند. به عنوان مثال، افراد در یک شهر خاص می‌توانند یک اپلیکیشن وام غیرمتمرکز برای شهر خود ایجاد کرده و برخی از تصمیم‌گیری‌ها در مورد انواع وام‌ها یا تبلیغات مورد نظر خود را در آن ارائه کنند. اگر پروژه موفقیت‌آمیز باشد، افراد شرکت‌کننده می‌توانند بر اساس میزان سرمایه‌گذاری مالی، میزان فعالیت یا تخصصی که در پروژه دارند، پاداش دریافت کنند.

نمونه‌هایی از DAOها

کار دائوها با یک ایده عالی برای تغییر جهان، افتتاح یک شرکت تجاری جدید یا حمایت از یک هدف مهم شروع می‌شود. اینجا است که DAOها می‌درخشند؛ چراکه یک ایده خوب می‌تواند سرمایه قابل توجهی را جذب پروژه کند.

اولین نمونه از سازمان‌های مستقل غیرمتمرکز که The DAO نام داشت، به بزرگترین نمونه مورد بررسی در جامعه بلاک‌چین اتریوم تابه‌امروز تبدیل شد. این سازمان توانست در سال ۲۰۱۶ بیشتر از ۱۵۰ میلیون دلار اتریوم (ETH) را در یک صندوق سرمایه‌گذاری غیرمتمرکز جمع‌آوری کند. 

مطالعه بیشتر: توکن حاکمیتی چیست؟

کانستیتیوشن دائو (ConstitutionDAO) یک جنبش سرمایه‌گذاری جمعی برای خرید نسخه اول قانون اساسی ایالات‌متحده بود که توانست ۴۷ میلیون دلار سرمایه در یک هفته جمع‌آوری کند. دائوهای دیگری نیز برای تامین مالی پروازهای فضایی، وام دادن یا استخدام یک تیم حقوقی برای یک شخص یا موضوع خاص، ایجاد شدند.  

همانطور که مشاهده کردید، دائوها یک ایده جذاب برای استفاده از ارز دیجیتال برای فعال کردن نوع جدیدی از ساختار سازمانی محسوب می‌شوند؛ اما آنها فقط نقطه شروع هستند. این سازمان‌های غیر متمرکز در دراز مدت، می‌توانند جایگزین قدرتمندی برای سایر ساختارهای مدیریت کسب‌وکار ارائه کنند. با این حال، ممکن است چند سال طول بکشد تا مسائل مربوط به حاکمیت، مدیریت ریسک و امنیت آن حل و فصل شوند. سازندگان DAO باید جنبه فنی برنامه‌نویسی قراردادهای هوشمند، جنبه قانونی برای پرداختن به مسائل مالیاتی و بدهی و مدل‌های حاکمیتی را نیز برای توسعه آن مد نظر قرار دهند.

برترین ارزهای دیجیتال دائو کدامند؟

یونی سواپ توکن حاکمیتی خود را در سپتامبر ۲۰۲۰ راه‌اندازی و سپس هویت خود را به عنوان یک دائو برتر معرفی کرد. یونی سواپ به عنوان یکی از ارزهای برتر دائو، برای ایجاد نقدینگی در حوزه دیفای راه‌اندازی شد. این پلتفرم در تلاش است که مشکلاتی که در پلتفرم‌هایی همچون EtherDelta وجود دارد را حل کند. پروتکل یونی سواپ با اقداماتی همچون خودکارسازی فرآیند بازارسازی، محدود کردن ریسک و کاهش هزینه‌ها فرایند معاملات را برای طرفین تسهیل می‌کند. این مکانیسم همچنین الزامات هویتی کاربران را حذف می‌کند و به این ترتیب از نظر فنی هر کسی می‌تواند یک استخر نقدینگی برای جفت توکن‌ها ایجاد کند.

آوه نیز از جمله ارزهای برتر دائو محسوب می‌شود که این امکان را در اختیار افراد قرار می‌دهد تا بتوانند از میان حدود ۲۰ ارز رمزنگاری شده وام بگیرند یا وام بدهند. بنابراین، به کاربران میزان انتخاب بیشتری می‌دهد. یکی از محصولات مشهور آوه، وام‌های فلش هستند که به عنوان اولین گزینه وام بدون وثیقه در دیفای در نظر گرفته می‌شود و باید در همان تراکنش بازپرداخت شود.

توکن کرو دائو، از دیگر ارزهای برتر دائو است که به عنوان سیستم مالی غیرمتمرکز برای استیبل کوین‌ها شناخته می‌شود. این سیستم از بازارساز خودکار برای مدیریت نقدینگی استفاده می‌کند. توکن کرو دائو در ژانویه ۲۰۲۰ راه‌اندازی شد و به عنوان یک پلتفرم غیرمتمرکز دیفای در نیمه دوم سال ۲۰۲۰ با رشد قابل توجهی مواجه شد.

یکی دیگر از توکن‌های برتر در فهرست دائو، میکر است. توکن میکر در تلاش است که به بزرگترین بانک مرکزی برای دیفای DeFi تبدیل شود. همچنین، استیبل کوین دای (DAI) که یکی از توکن‌های پلتفرم میکر محسوب می‌شود، اولین رمز ارزی است که ارزش سپرده‌های دیجیتال را کنترل می‌کند. جالب اینجا است که توکن میکر در حال بررسی امکان ورود به حوزه‌های جدید درصنعت کریپتو است تا از این طریق بتواند ورود دارایی‌های دنیای واقعی را به این صنعت تسهیل کند.

سوالات پرتکرار کاربران درباره دائو