چرا کیفپولهای ارز دیجیتال هنوز کاربرپسند نیستند؟
کارشناسان معتقدند برای جذب یک میلیارد کاربر جدید به دنیای داراییهای دیجیتال، صنعت کریپتو باید به دوران «پیچیدگیهای فنی» پایان دهد. در حال حاضر، کیفپولهای ارز دیجیتال برای بسیاری از کاربران مانند معماهای رمزآلودی هستند که پیش از انجام اولین تراکنش، نیاز به رمزگشایی دارند.
بررسیها نشان میدهد که موفقیت پلتفرمهایی مانند اینستاگرام مدیون درک فنی کاربران از زیرساختهای شبکه نبود، بلکه به دلیل رابط کاربری سریع و بصری آن بود که از همان اولین کلیک، حس سادگی را القا میکرد. طبق دادههای منتشرشده، با وجود موانع موجود، تعداد کاربران فعال کیفپولهای موبایلی در سه ماهه پایانی سال ۲۰۲۴ به ۳۶ میلیون نفر رسید، اما این عدد تنها «نوک کوه یخ» برای پذیرش همگانی است.
چرا شروع کار با ارز های دیجیتال هنوز دشوار است؟
فرآیند ورود کاربران جدید به دنیای کریپتو از گذشته با ترس و ابهام همراه بوده است. کاربران مجبورند با مفاهیمی نظیر «عبارات بازیابی» (Seed Phrases)، مدیریت چندین شبکه و «کارمزد گس» (Gas Fees) دستوپنجه نرم کنند. در شرایط فعلی، این سطح از دشواری نه تنها کنجکاوی افراد را تحریک نمیکند، بلکه مانعی برای تجربه و یادگیری آنهاست.
برای دستیابی به پذیرش همگانی، کیفپولها باید به گونهای طراحی شوند که زیرساختهای فنی را در لایههای زیرین پنهان کرده و تجربهای مشابه اپلیکیشنهای روزمره ارائه دهند. کاربران نباید برای ارسال یا دریافت دارایی، نیازی به مطالعه مستندات فنی یا درک کدهای پیچیده داشته باشند.
چالش تعدد شبکهها و راهکار هوش مصنوعی
یکی از بزرگترین دشمنان پذیرش عمومی، «پراکندگی» (Fragmentation) بازار است. بررسیها نشان میدهد که ۶۲ درصد از کاربران اکنون مجبورند حداقل از دو کیفپول مختلف استفاده کنند؛ آماری که نسبت به سال ۲۰۲۴ رشد چشمگیری داشته است. این موضوع ریشه در عدم ارتباط بهینه بلاکچینها با یکدیگر دارد که باعث میشود جابهجایی دارایی بین شبکههایی مثل بیتکوین، اتریوم یا سولانا برای کاربر عادی بسیار پیچیده باشد.
راهکار پیشنهادی برای حل این معضل، بهرهگیری از هوش مصنوعی در قالب «دستیارهای هوشمند» درون کیفپولها است. این ابزارها میتوانند فرآیندهای فنی مثل جابهجایی بین شبکهها و مدیریت کارمزدها را به صورت خودکار انجام دهند تا کاربر تنها بر نتیجه نهایی، یعنی انجام موفق تراکنش، تمرکز کند.
امنیت بدون فدا کردن سهولت؛ «اثر انگشت» به جای کلمات بازیابی
خبرهای مربوط به هک و کلاهبرداری، اعتبار صنعت کریپتو را نزد کاربران عادی مخدوش کرده است. طبق دادههای موجود، تنها در نیمه اول سال ۲۰۲۵ بیش از ۳.۱ میلیارد دلار دارایی به دلیل نقص در قراردادهای هوشمند یا ضعفهای امنیتی از دست رفته است. در چنین فضایی، اجبار کاربران به نگهداری فیزیکی از کلمات بازیابی پیچیده، یک عامل بازدارنده جدی است.
متخصصان پیشنهاد میکنند که از فناوریهای بیومتریک (اثر انگشت و تشخیص چهره) که امروزه در تمامی گوشیهای هوشمند نهادینه شده، به عنوان کلید اصلی ورود استفاده شود. پیشبینی میشود بازار بیومتریک موبایل در سال ۲۰۲۵ به ارزش ۷۰ میلیارد دلار برسد. ادغام این فناوری با کیفپولها میتواند تجربه ورود به بازار رمزارز را به سادگی باز کردن قفل گوشی موبایل یا انتشار یک «استوری» در شبکههای اجتماعی کند.
آینده داراییهای دیجیتال در گرو حذف مرزهای فنی میان کاربر و بلاکچین است. اگر قرار است بلاکچین به بخشی از زندگی روزمره تبدیل شود، کیفپولها باید از ابزارهایی تخصصی به اپلیکیشنهایی انسانمحور تغییر ماهیت دهند؛ جایی که امنیت و سادگی در کنار هم قرار میگیرند و پیچیدگیهای شبکه دیگر مانعی برای تعامل مالی محسوب نمیشوند.
