معرفی انواع شبکه های انتقال ارز دیجیتال و بررسی میزان کارمزد هرکدام

در دنیای واقعی، روش‌های زیادی برای فرستادن یک بسته پستی وجود دارد؛ ارسال زمینی، هوایی، پست دولتی یا خصوصی، که هرکدام سرعت، هزینه و زمان متفاوتی دارند. حال همین تصویر را به دنیای ارزهای دیجیتال ببرید؛ جایی که تمام انتقال‌ها روی بلاکچین انجام می‌شود، اما توسط شبکه‌های مختلف. 

همان‌طور که انتخاب شرکت پستی می‌تواند مسیر، زمان و هزینه را تغییر دهد، انتخاب شبکه بلاکچین هم تعیین می‌کند تراکنش شما چقدر سریع و با چه هزینه‌ای انجام شود. پس وقت آن است تا انواع شبکه‌های بلاکچین را بشناسید تا بتوانید برای هر تراکنش، بهترین و ارزان‌ترین انتخاب را داشته‌باشید. 

شبکه انتقال ارز دیجیتال چیست؟

شبکه انتقال ارز دیجیتال در واقع زیرساخت یا سیستمی است که تراکنش‌ها و انتقال‌های ارزهای دیجیتال روی آن انجام می‌شود. وقتی شما بیت‌کوین، اتریوم یا هر ارز دیجیتال دیگری را ارسال یا دریافت می‌کنید، این عملیات در بستر یک شبکه بلاکچین صورت می‌گیرد. 

بلاک چین، یک دفتر کل دیجیتال و غیرمتمرکز است که همه تراکنش‌ها را به صورت شفاف و دائمی ثبت می‌کند. هر شبکه بلاکچین شامل مجموعه‌ای از کامپیوترها (که به آن‌ها نود گفته می‌شود) است که با همکاری هم، صحت تراکنش‌ها را تایید و ثبت می‌کنند. 

هر ارز دیجیتال معمولا شبکه بلاکچین مخصوص به خود را دارد یا روی شبکه بلاکچین دیگری اجرا می‌شود؛ مثلا، بیت‌کوین روی شبکه بلاکچین بیت‌کوین است و اتریوم روی شبکه اتریوم اجرا می‌شود. در برخی موارد، ارزهای دیجیتال روی شبکه‌های دیگر هم قابل انتقال‌اند، مانند ارز دیجیتال شیبا اینو (SHIB) روی شبکه اتریوم منتقل می‌شود و بلاکچین اختصاصی ندارد.

معاملات تعهدی

در بازارهای صعودی و نزولی ۱۰ برابر بیشتر سود کنید

معامله کنید

عملکرد شبکه انتقال ارز دیجیتال شامل چند بخش اصلی است:

• ثبت تراکنش: هر تراکنش پس از ارسال، در شبکه منتشر می‌شود.
• تایید تراکنش: نودهای شبکه تراکنش را بررسی و تایید می‌کنند.
• ثبت در بلاک: تراکنش‌های تایید شده در قالب بلاک‌هایی به زنجیره بلاکچین اضافه می‌شوند.
• امنیت و شفافیت: به دلیل ساختار غیرمتمرکز، دستکاری یا حذف تراکنش‌ها تقریبا غیرممکن است.

در نهایت، شبکه انتقال ارز دیجیتال باعث می‌شود شما بتوانید دارایی خود را به صورت ایمن، سریع و بدون نیاز به واسطه مانند بانک یا شرکت‌های پرداخت منتقل کنید، اما هر شبکه ویژگی‌ها، سرعت و هزینه‌های مخصوص به خود را دارد که در ادامه بررسی خواهیم کرد.

اهمیت کارمزد تراکنش‌ها در شبکه‌های بلاکچین 

برای انتقال ارزهای دیجیتال شما باید علاوه بر مبلغی که قصد انتقال آن را دارید، هزینه‌ای اضافه به‌عنوان کارمزد تراکنش نیز پرداخت کنید. کارمزد نقش مهمی در بلاکچین دارد و در واقع، پاداشی است که به کسانی که تراکنش‌ها را تایید و ثبت می‌کنند (مانند ماینرها یا اعتبارسنج‌ها) داده می‌شود. این هزینه باعث می‌شود افراد و سیستم‌ها انگیزه داشته‌باشند که تراکنش‌ها را به درستی پردازش کنند و امنیت شبکه حفظ شود.

علاوه بر نقش امنیتی، میزان کارمزد تاثیر مستقیم روی سرعت انجام تراکنش دارد. معمولا تراکنش‌هایی که کارمزد بیشتری دارند، در اولویت تایید قرار می‌گیرند و سریع‌تر انجام می‌شوند. بنابراین، اگر کارمزد کم باشد، ممکن است تراکنش شما با تاخیر مواجه شود یا حتی به حالت معلق در شبکه باقی بماند.

عوامل موثر بر مقدار کارمزد در شبکه بلاکچین

همانطور که تا به اینجا متوجه شدید، کارمزد شبکه‌ های انتقال ارز دیجیتال یکسان نیست. در واقع، حتی کارمزد یک شبکه نیز همواره ثابت نیست و تحت تاثیر عوامل متعددی تغییر می‌کند. 

برخی از عوامل موثر بر مقدار کارمزد شبکه عبارتند از:

• ترافیک شبکه: افزایش تعداد تراکنش‌ها باعث رقابت بیشتر و افزایش کارمزد می‌شود.
  نوع الگوریتم اجماع: الگوریتم‌های مختلف مثل Proof of Work یا Proof of Stake تاثیر مستقیم بر هزینه‌ها دارند.
• اندازه و پیچیدگی تراکنش: تراکنش‌های بزرگ‌تر یا شامل قراردادهای هوشمند پیچیده کارمزد بیشتری دارند.
• زمان ارسال تراکنش: در ساعات شلوغ کارمزدها معمولا بالاتر است.
• سیاست‌ها و ساختار شبکه: هر شبکه سیاست خاص خود را برای تعیین کارمزد دارد که می‌تواند متغیر باشد.

این یعنی، تقاضا در دوره‌های شلوغی بلاکچین منجر به افزایش رقابت و هزینه‌های بالاتر می‌شود، در حالی که تراکنش‌های پیچیده‌تر به قدرت محاسباتی بیشتری نیاز دارند که این امر نیز هزینه‌ها را افزایش می‌دهد. بنابراین، شما می‌توانید با انتخاب شبکه بلاکچین، زمان انجام تراکنش و دستکاری عوامل دیگر کارمزد تراکنش خود را به حداقل برسانید.

انواع شبکه های انتقال ارز دیجیتال

تاکنون بسترهای زیادی برای انتقال ارز دیجیتال در بلاک‌چین به وجود آمده‌اند؛ اما معروف‌ترین و کاربردی‌ترین این بسترها شامل شبکه انتقال اتریوم (ERC-20)، شبکه انتقال ترون (TRC-20)، شبکه انتقال بایننس (BEP2)، شبکه انتقال هوشمند بایننس یا همان بایننس اسمارت چین (BEP20) و شبکه انتقال سولانا (SPL) است.

شبکه انتقال اتریوم (ERC-20)

اتریوم مشهورترین بلاکچین ارز دیجیتال بعد از بیت‌کوین است که علاوه‌بر انتقال ارزش، اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه‌های غیرمتمرکز را نیز فراهم می‌کند. استاندارد ERC-20 قالب متعارف توکن‌ها روی اتریوم است؛ یعنی بیشتر توکن‌های قابل معامله و بسیاری از پروژه‌های دیفای به‌صورت ERC-20 منتشر می‌شوند.

تاکنون ۹۵ درصد از رمزارزهای موجود در صنعت کریپتو روی شبکه اتریوم ایجاد شده‌اند. در شبکه اتریوم، کارمزدها با توکن ETH پرداخت می‌شوند و بسته به ترافیک شبکه و زمان انجام تراکنش حداقل حدود ۰/۰۰۰۱۹ ETH محاسبه می‌شوند.  همچنین سرعت نهایی شدن تراکنش نیز چند ثانیه تا چند ساعت متغیر است. شبکه ERC-20 نسبت به سایر بسترهای انتقال ارز دیجیتال دارای کارمزد بالاتری است.

با توجه به این که اتریوم یکی از محبوب‌ترین شبکه‌ها برای ساخت توکن است، سرعت و کارمزد، همواره یکی از مشکلات اساسی این بلاکچین به شمار می‌رود. البته آپدیت‌های جدید این شبکه تا حدی سرعت آن را بهبود داده است. 

شبکه انتقال ترون (TRC-20)

شبکه TRC-20 یکی از پر استفاده‌ترین شبکه های انتقال ارز دیجیتال در فضای بلاک‌چین بوده که نسبت به شبکه ERC-20 دارای مقیاس‌پذیری بالاتری است. ترون یکی از مشهورترین شبکه‌ها با تمرکز بر تراکنش‌های سریع و کم‌هزینه است. استاندارد TRC-20 معادل ERC-20 روی شبکه ترون است و بسیاری از استیبل‌کوین‌ها (مثلا USDT) به‌صورت TRC-20 نیز منتشر شده‌اند. شبکه ترون یکی از سریع‌ترین شبکه‌های بلاکچینی به‌شمار می‌رود و کارمزدهای بسیار ارزانی دارد. از این رو، انتخاب بسیاری از کاربران برای انتقال‌ ارزهای دیجیتال به‌خصوص تتر است. 

شبکه انتقال بایننس (BEP2 و BEP20)

شبکه انتقال بایننس یا زنجیره BNB یک اکوسیستم بلاکچین غیرمتمرکز است که از طیف گسترده‌ای از برنامه‌های Web3 پشتیبانی می‌کند. این بلاکچین شامل شبکه BNB Beacon (که پیش از این Binance Chain نام داشت) و بایننس اسمارت چین است که یک پلتفرم سریع، مقیاس‌پذیر و مقرون‌به‌صرفه را برای توسعه‌دهندگان و کاربران ارائه می‌دهد. 

شبکه بایننس به‌طور کلی دارای دو استاندارد توکن است که شامل:

• BEP2: استاندارد قدیمی‌تر و مربوط به شبکه بایننس چین.
• BEP20: استاندارد جدیدتر مربوط به شبکه بایننس اسمارت چین.

شبکه بایننس همچنین با ماشین مجازی اتریوم نیز سازگار است. با این حال، تراکنش‌ها در شبکه بایننس بسیار سریع‌تر و ارزان‌تر از اتریوم هستند.

شبکه انتقال سولانا 

شبکه سولانا یکی از بلاکچین‌های نوین و پرسرعت در دنیای ارزهای دیجیتال است که با هدف مقیاس‌پذیری بالا و هزینه تراکنش بسیار کم ایجاد شده است. این شبکه از الگوریتم اجماع ترکیبی PoH و  PoS استفاده می‌کند که باعث می‌شود تراکنش‌ها در عرض چند ثانیه و با کارمزدی ناچیز (معمولا کمتر از ۰/۰۱ دلار) انجام شوند.

سولانا توانایی پردازش هزاران تراکنش در ثانیه را دارد و همین ویژگی آن را برای اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز، پروژه‌های دیفای و بازی‌های بلاکچینی جذاب کرده است. همچنین بسیاری از توکن‌ها و NFTها روی این شبکه منتقل می‌شوند که انتقال آن‌ها نسبت به شبکه‌هایی مثل اتریوم، سریع‌تر و ارزان‌تر است.

در جدول زیر، می‌توانید شبکه‌های انتقال معرفی شده را در یک نگاه بررسی کنید.

راهنمای انتخاب بهترین شبکه برای انتقال ارزهای دیجیتال

انتخاب شبکه برای انتقال ارزهای دیجیتال یکی از مهم‌ترین تصمیماتی است که تاثیر مستقیمی بر سود شما از معاملات دارد. برای انتخاب بهترین شبکه بلاکچین شما باید به چند عامل دقت کنید:

• نوع ارز دیجیتال و شبکه‌های پشتیبان آن: هر ارز ممکن است روی یک یا چند شبکه مختلف موجود باشد. برای مثال، تتر (USDT) علاوه بر ERC-20، روی TRC-20 و BEP-20 هم منتقل می‌شود اما اتریوم تنها روی بلاکچین خود منتقل می‌شود.
• هزینه کارمزد شبکه: اگر انتقال با حجم کم انجام می‌دهید، شبکه‌هایی با کارمزد پایین مانند ترون یا بایننس‌چین انتخاب بهتری هستند.
• سرعت تایید تراکنش: برای انتقال فوری، شبکه‌هایی با زمان تشکیل بلاک کوتاه (مانند ترون) گزینه مناسب‌تری محسوب می‌شوند.
• امنیت و اعتبار شبکه: در تراکنش‌های مهم یا مبالغ بالا، استفاده از شبکه‌های پرکاربر و با سابقه مثل اتریوم توصیه می‌شود.

بنابراین، نمی‌توان یک شبکه بلاکچین را به عنوان بهترین گزینه معرفی کرد زیرا بسته به نوع تراکنش و زمان متفاوت است. 

تفاوت شبکه انتقال ERC20 و TRC20

ERC-20 و TRC-20 هر دو استانداردی برای ایجاد و انتقال توکن‌ها هستند، اما بر روی دو بلاکچین کاملا متفاوت کار می‌کنند. erc-20 استاندارد توکن بلاکچین اتریوم است و یکی از پرکاربردترین پروتکل‌ها در حوزه ارزهای دیجیتال به‌شمار می‌رود.

این استاندارد به دلیل امنیت بالا، پشتیبانی گسترده در صرافی‌ها و سازگاری با اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز و پروژه‌های دیفای شهرت دارد. با این حال، کارمزد تراکنش‌ها (Gas Fee) در این شبکه معمولا بالاتر است و زمان تأیید نیز بسته به ترافیک شبکه می‌تواند از چند ثانیه تا چند دقیقه متغیر باشد. 

از سوی دیگر، trc-20 بر بستر بلاکچین ترون ایجاد شده و به دلیل ساختار مقیاس‌پذیر خود، سرعت بالاتر و کارمزد بسیار کمتری نسبت به ERC-20 دارد. تراکنش‌ها در شبکه TRC-20 معمولاً در چند ثانیه تأیید می‌شوند و هزینه آن‌ها در حد چند سنت است، به همین دلیل برای انتقال‌های سریع و مبالغ کوچک گزینه‌ای اقتصادی به شمار می‌آید. 

در مجموع، برای تراکنش‌های بزرگ یا تعامل با اکوسیستم دیفای، ERC-20 انتخاب امن‌تر و پایدارتر است. اما برای جابه‌جایی سریع و کم‌هزینه، به‌ویژه در حجم‌های پایین، TRC-20 گزینه بهتری خواهد بود.

آینده شبکه‌های انتقال ارز دیجیتال 

با پیشرفت مداوم فناوری بلاکچین، شبکه‌های انتقال ارز دیجیتال روزبه‌روز سریع‌تر، ارزان‌تر و مقیاس‌پذیرتر می‌شوند. رقابت میان بلاکچین‌هایی مانند اتریوم، بایننس اسمارت چین، ترون و سولانا باعث شده کاربران گزینه‌های متنوع‌تری برای انتخاب داشته باشند و پروژه‌ها نیز به سمت بهینه‌سازی کارمزد و افزایش سرعت حرکت کنند.

در آینده، می‌توان انتظار داشت که با بهبود زیرساخت‌ها و استفاده از فناوری‌هایی مثل لایه دوم (Layer 2) و بریج‌های میان‌زنجیره‌ای (Cross-chain Bridges)، انتقال دارایی‌ها میان شبکه‌های مختلف بسیار روان‌تر و کم‌هزینه‌تر شود. این مسیر به سمتی پیش می‌رود که کاربران بتوانند بدون دغدغه کارمزد بالا یا محدودیت سرعت، تراکنش‌های خود را در هر بلاکچینی انجام دهند. 

سوالات متداول درباره شبکه های انتقال ارز دیجیتال